sierż. sztab. sł. st. WP, sztangista Śląska Wrocław, olimpijczyk z Montrealu (1976).
Urodzony 13 stycznia 1951 we Wrocławiu, syn Jana i Janiny Pelagii z d. Luta, absolwent szkoły zawodowej, sierż. sztab. WP. Sztangista (167 cm, 60 kg) wrocławskiego Śląska, wychowanek trenera Marka Gołąba. Próbował nawiązać do pięknych tradycji polskich sztangistów w wadze lekkiej (67,5 kg). Niestety, bez większych rezultatów. Mistrz Polski (1979), był nawet rekordzistą świata w rwaniu tej kategorii – 139 kg (6 kwietnia 1976 Berlin). Zdobył także srebrny medal ME 1976 – 302,5 kg (132,5+170), ale to wszystko, na co go było stać. Występ olimpijski w niższej wadze miał też, niestety, nieudany.
*1976 Montreal: podnoszenie ciężarów, w. piórkowa 60 kg – nie ukończył konk. na skutek spalenia rwania.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 262; Pawlak, Olimpijczycy, s. 157; Szyk, Polski sport ciężarowy, s. 58, 64; Kronika Sportu, s. 979; USC Wrocław, pismo z 15.04.2003; Wywiad środowiskowy.
