elektrotechnik, trener, kajakarz klubów poznańskich, uczestnik IO w Londynie (1948), pionier kajakarstwa na Pomorzu Zachodnim.
Urodzony 3 listopada 1918 w Nowym Karminie, absolwent szkoły średniej (elektrotechnik), kajakarz (kariera sportowa od 1935) klubów poznańskich: KK 28 (1946-1947), Surmy (1948) i Ogniwa (1949-1950).
13-krotny mistrz Polski: K-2 10000 m (1946, 1948, 1949), K-2 1000 m (1946, 1947, 1949, 1950) i K-4 (brak danych). Po zakończeniu kariery sportowej pracował jako trener. Pionier kajakarstwa na Pomorzu Zachodnim (Szczecin), założyciel sekcji kajakowej WTS Orzeł w Wałczu.
Zasłużony Mistrz Sportu i Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej odznaczony m. in. Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Zmarł w Wałczu 8 listopada 1986 r.
*1948 Londyn: kajakarstwo, dwójki 1000 m – 8. miejsce w przedb. (9 osad) bez czasu, odp. z konk. (zw. w finale osada Szwecji: H. Berglund i L. Klingström – 4.07,3); dwójki 10 000 m – 10. miejsce na 15 start. z czasem 48.25,6 (zw. osada Szwecji: G. Akerlund i H. Wetterström – 46.09,4). Partnerem M. w obu biegach był A. Jeżewski.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 272; Pawlak, Olimpijczycy, s. 169; Porada, Igrzyska, s. 831; Księga sportu polskiego 1944-1974, s. 483, 485; USC Wałcz, pismo z 9.06.2003 (tu data śmierci 8 listopada 1986).
