górnik, trener, zapaśnik stylu klasycznego z Wałbrzycha, czterokrotny mistrz Polski wagi koguciej, olimpijczyk z Atlanty (1996).
Urodzony 8 maja 1966 w Wałbrzychu, syn Teofila i Roswithy Marianny Kończak, absolwent Zasadniczej Szkoły Zawodowej, zapaśnik (165 cm, 56 kg) stylu klasycznego (wagi koguciej), reprezentant miejscowego Zagłębia (od 1978), szkolony przez trenerów: Zbigniewa Grabowskiego (jego wychowanek), Stanisława Szponara (klub) oraz Stanisława Krzesińskiego i Ryszarda Świerada (kadra). 5-krotny mistrz Polski wagi koguciej: 1991 -1995, olimpijczyk (1996), finalista MŚ 1991 (5 m.). Zawodnik dobrze wyszkolony technicznie, ale jak na poziom światowy mało ruchliwy i aktywny w walce (także słabszy fizycznie od rywali). Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem (od 1997) Zagłębia Wałbrzych.
*1996 Atlanta: zapasy, styl klas., w. kogucia 57 kg – w pierwszej kolejce uległ A. Jansonsowi (Łotwa), w drugiej przegrał 3:4 z W. Agajewem (Azerbejdżan) i odp. z konk., zajmując 16 m. w turnieju na 20 start. (zw. J. Mielniczenko, Kazachstan).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 296; Pawlak, Olimpijczycy, s. 199; Staniszewski, Dzieje, s. 147; Kronika sportu, s. 1013; Godlewski, Olimpijskie turnieje, s. 115, 224, 237; Lipski, MEZ (w przygotowaniu do druku); USC Wałbrzych, AU 1702/1967; Wywiad środowiskowy.
