kolarz, olimpijczyk z Barcelony (1992), któremu ciężka choroba przerwała karierę zawodniczą.
Urodzony 4 grudnia 1971 w Golubiu Dobrzyniu, syn Jana i Danieli, absolwent Technikum Rolniczego, kolarz (174 cm, 74 kg) Agromelu Toruń (1990-1991), Legii Warszawa (1992), EB Victorii Rybnik (1995) i Mroza (1996). Utalentowany i wszechstronny szosowiec, któremu karierę zawodniczą przerwała ciężka choroba. Po skomplikowanej operacji oka (siatkówka) już nigdy nie wrócił do dawnej formy i wycofał się z czynnego życia sportowego (2001).
2-krotny mistrz Polski: wyścig górski (1992) i szosa druż. (1991). Uczestnik Tour de Pologne (1992-4), Wyścigu Pokoju (1996-61) i MŚ 1991 w Stuttgarcie (4. miejsce szosa druż.). Życiowy sukces odniósł wraz z kolegami na IO w Barcelonie (1992).
*1992 Barcelona: kolarstwo, szosa druż. (100 km) – 6. miejsce na 31 start zesp. z czasem 2:06.34,0 (zw. Niemcy – 2:01.39,0). Partnerami w drużynie byli: D. Baranowski, M. Leśniewski i A. Sypytkowski.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 302; Pawlak, Olimpijczycy, s. 205; Tuszyński, Wyścig Pokoju 1948-2001, s. 165; Tuszyński, 70 lat Tour de Pologne, s. 416-421; Latuszkiewicz, Zielone bractwo, s. 43.
