SITKO HUBERT
|
ps. „Ważny”, hokeista, obrońca z Katowic, olimpijczyk z Innsbrucku (1964).
Urodzony 26 grudnia 1939 w Katowicach, syn Alfreda Alojzego i Adelajdy Brasczok, absolwent miejscowej szkoły zawodowej (ślusarz). Hokeista (170 cm, 70 kg), obrońca, wychowanek Startu Katowice (1954-1961), zawodnik GKS Katowice (1962-1970) w którego barwach zdobył 4-krotnie tytuł mistrza Polski (1962, 1965, 1968, 1970), 3-krotnie tytuł wicemistrza kraju (1961, 1967, 1969), rozgrywając 355 meczów ligowych (strzelec 63 bramek). 63-krotny reprezentant Polski (1961-1967), zdobywca 2 bramek, uczestnik IO (1964) i 4 turniejów o MŚ: 1961 Lozanna, Genewa – 13 m. (gr. B-5), 1963 Sztokholm – 12 m. (gr. B-4), 1965 Turku – 9 m. (gr. B-1), 1967 Wiedeń – 12 m. (gr. B-4). Uchodził za obrońcę o szczególnej intuicji i doskonałego konstruktora akcji zaczepnych. Zasłużony Mistrz Sportu. Przez wiele lat mieszkał w Niemczech w Krefeld, ostatnio w Dillsburgu.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 320; Pawlak, Olimpijczycy, s. 228; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 77; Porada, Igrzyska, s. 857; Domański, Śladem, s. 179-180, 183, 193-194; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 193, 288; USC Katowice, AU 1073/1939/2 (21.05.2003); Wywiad środowiskowy.
*1964 Innsbruck: członek drużyny hokejowej, która po przegraniu meczu elim. z RFN 1:2, pokonała następnie Rumunię 6:1, Norwegię 4:2, Węgry 6:2, Włochy 7:0, Jugosławię 9:3 i Austrię 5:1 oraz przegrała z Japonią 3:4 zajmując 1 m. w grupie B i ostatecznie 9 m. w turnieju (zw. ZSRR). Skład drużyny zob. – Fonfara Andrzej.
| « powrót do listy |
