SUJKA KRZYSZTOF
kupiec, jeden z czołowych kolarzy polskich lat siedemdziesiątych (tor, szosa), szosowy wicemistrz świata z Nurburgringu (1978), olimpijczyk z Montrealu (1976) i Moskwy (1980).
Urodzony 9 października 1955 w Pabianicach (właść. we wsi Dłutów), w rodzinie Henryka i Kazimiery Czeszek, absolwent Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Zelowie (1976).
Kolarz (178 cm, 72 kg) specjalizujący się w wyścigach na torze (do 1977) i szosie (od 1977), reprezentujący barwy LZS Pawlikowiczanka (1971-1972), Społem Łódź (1973-1974, 1977-1979) oraz WKS Orzeł Łódź w czasie służby wojskowej (1975-1976). Wychowanek trenera Leonarda Tomaszewskiego, „odkrycie” Ogólnopolskiej Spartakiady Młodzieży 1973 (wraz z Janem Krawczykiem, Czesławem Langiem, Janem Jankiewiczem, Grzegorzem Jaroszewskim i Tadeuszem Wojtasem, podczas której wywalczył brązowy medal w wyścigu szosowym, startował też na torze i przejechał 3 km w 3 min. 50 sekund). Następnie podopieczny trenerów: Teofila Sałygi, Macieja Jańca i Stefana Borucza, dostał się do kadry narodowej na torze stając się podstawowym członkiem drużyny na 4000 m. Po mistrzostwach świata w Caracas w Wenezueli (1977) wraz z Langiem i Jankiewiczem zaczął szukać „kolarskiego chleba” na szosie, gdzie okazał się równie zdolnym zawodnikiem (świetnym „góralem”).
Szczytowym osiągnięciem łodzianina był tytuł szosowego wicemistrza świata 1978, który wywalczył w Nurburgringu w RFN (jego koledzy z toru w kolejnych latach zdobyli też srebrne medale: Jankiewicz tytuł wicemistrza świata i Lang wicemistrza olimpijskiego w Moskwie).
Mistrz Polski na 4 km druż. (1975) oraz srebrny (1977) i brązowy (1976) medalista MP na 4 km ind. 4-krotny uczestnik Wyścigu Pokoju (1978-1981), najlepsze miejsce wywalczył w 1979: 3. ind. i 2. druż. Zwycięzca wyścigów zagranicznych m.in. Dookoła Nadrenii (1977) i Ruban Graniter Breton (1978) oraz krajowych, m.in. Dziennika Łódzkiego (1980, 1983). Zajmował 2. lokatę (1979) i 3. (1978) w corocznym Challenge’u „PS” i liście klasyfikacyjnej PZKol na 10-ciu najlepszych kolarzy kraju; zajął też 5. miejsce w plebiscycie czytelników „PS” na najlepszego sportowca 1978. Mistrz Sportu odznaczony m.in. dwukrotnie srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
*1976 Montreal: 4000 m druż. (na dochodzenie) – w elim. Polacy uzyskali piąty wynik na 17 start. z czasem 4.27.21; w ćwierćfin. przegrali z W. Brytanią w czasie 4.27.13 (W. Brytania 4.23.78), odp. z konk. zajmując miejsce 5-8 (zw. RFN – 4.21.06). Partnerami w drużynie byli: J. Jankiewicz, C. Lang i Z. Szczepkowski.
*1980 Moskwa: szosa ind. (189 km) – 22. miejsce na 115 start. z czasem 4:57.38,9 (zw. S. Suchoruczenkow ZSRR – 4:48.28,9).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 325 (tu błędnie dzień urodzenia 19 października); Pawlak, Olimpijczycy, s. 247 (tu błąd jak wyżej); MES, t. 2, s. 487; Porada, Igrzyska, s. 900, 977; Bogusz, Łódzcy olimpijczycy, s. 148-149 (tu data urodzenia 9.10.1955); Tuszyński, Wyścig Pokoju 1948-2001, s. 168; Tuszyński, Złota księga, s. 231 (tu też data urodzenia 9.10.1955); Tuszyński, 100 lat WTC, s. 399; Tuszyński, Od Dynasów, s. 385; Bogusz, 100 lat kolarstwa łódzkiego, s. 62 i dalsze; Wywiad środowiskowy.
