Zofia Tokarczyk

TOKARCZYK ZOFIA

TOKARCZYK ZOFIA

urzędniczka, jedna z najbardziej utalentowanych łyżwiarek zwana „królewną bez korony”, wicemistrzyni Europy (1985) i brązowa medalistka mistrzostw świata (1990) na 500 m, olimpijka z Sarajewa (1984) i  Calgary (1988).

Urodzona 17 kwietnia 1963 w Nowym Sączu, absolwentka Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Zakopanem. Łyżwiarka szybka (168 cm, 56 kg), reprezentantka SZS – AZS Zakopane. Była czwartym dzieckiem w rodzinie Tokarczyków i po śmierci matki wychowywała się w zakopiańskim Domu Dziecka (przy ul. Adama Asnyka). Tam zainteresowała się sportem w Szkole Podstawowej nr 3 na Bystrem, gdzie Stefan Rogalski zainicjował wyczynowe specjalistyczne szkolenie dzieci w łyżwiarstwie i narciarstwie. Sportowy talent wypatrzyła nauczycielka wf Grażyna Ochnik, pierwszym trenerem była Ewa Morzycka, a następnie (przez całą karierę) prowadził ją wielokrotny mistrz i rekordzista Polski Stanisław Kłotkowski. Uchodziła za jedną z najbardziej utalentowanych zawodniczek w historii  naszego łyżwiarstwa. Rzecz w tym, że podczas całej kariery musiała rywalizować z jeszcze większym talentem, Elwirą Ryś – Ferens. Współzawodnictwo to nie zawsze przebiegało w atmosferze fair play (sztucznie wywoływane konflikty przez trenerów i działaczy). Osiem lat młodsza od wielkiej rywalki wygrywała z nią rzadko na najkrótszym sprinterskim dystansie, gdzie też zdobyła największe międzynarodowe zaszczyty  (medal mistrzostw świata i Europy). Nigdy jednak nie posiadała tytułu mistrzyni Polski w wieloboju i nie ustanowiła krajowego rekordu, stąd  nazwano ją „królewną bez korony”. 9-krotna mistrzyni Polski: na 500 m (1983, 1986), 1000 m (1983, 1988, 1992) i w wieloboju  sprinterskim (1983, 1988-1989, 1992) i 9-krotna wicemistrzyni kraju: na 500 m (1987-1988), 1500 m (1986-1987), 3000 m (1983), w wieloboju (1982) i wieloboju sprinterskim (1984, 1986-1987). Brązowa medalistka MŚ na 500 m w Calgary (1990) – mały medal. Uczestniczka MŚ: wielobój, 1982 Inzell, 1986 Haga, 1989 Lake Placid, 1990 Calgary – poza „16”, wielobój  sprint., 1982 Alkmaar: 21 m., 1983 Helsinki: 20 m., 1986 Karuizawa: 14 m., 1988 West Allis: 7 m., 1989 Heerenveen: 11 m. Wicemistrzyni Europy na 500 m w Groningen (1985) – mały medal. Uczestniczka ME: wielobój, 1985 Groningen, 1992 Heerenveen – poza „16”. Uczestniczka PŚ: 500 m, 1986-5, 1989-9; 1000 m , 1989 – 7. Rekordzistka Polski: wielobój sprinterski – 165,385 (1989). Rekordy życiowe: 500 m – 41.12 (10 lutego 1990 Calgary), 1000 m – 1.21,80 (26 lutego 1988 Calgary), 1500 m – 2.08,54 (27 lutego 1988 Calgary), 3000 m – 4.35,29 (18 stycznia 1992 Heerenveen), 5000 m – 8.51,21 (1 marca 1986 Tomaszów Mazowiecki), wielobój duży – 192,231 (1 marca 1986 Tomaszów Mazowiecki), wielobój mały – 182,783 (15 stycznia 1984 Haarlem), wielobój sprinterski 165,385 (26 lutego 1989 Heerenveen). Mistrzyni Sportu, odznaczona m. in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Od 1992 przebywa w USA, mężatka (Stanisław Kłotkowski), pracuje (lotnisko) w Salt Lake City, gdzie odbyły się IO 2002 (była dobrym duchem polskiej ekipy).

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 351; Pawlak, Olimpijczycy, s. 265; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 214, 331, 334, 336; Łyżwiarski jubileusz, s. 154, 219-221, 274; Wywiad środowiskowy.
*1984 Sarajewo: 500 m -14 m. na 33 start. z czasem 43.13 (zw. C. Rothenburger, NRD – 41.02); 1000 m – 14 m. z czasem 1.26,96 (zw. K. Enke, NRD – 1.21,61).
*1988 Calgary: 500 m – 18 m. z czasem 41.37 (zw. B. Blair, USA – 39.10); 1000 m – 13 m. z czasem 1.21,80 (zw. C. Rothenburger, NRD – 1.17,65); 1500 m – 17 m. z czasem 2.08,54 (zw. Y. Van Gennip, Holandia – 2.00,68).

« powrót do listy