ZELIG DARIUSZ
trener, wybitny koszykarz wrocławskiego Śląska, wielokrotny mistrz Polski, 6-krotny uczestnik mistrzostw Europy, olimpijczyk z Moskwy (1980).
Urodzony 22 listopada 1957 w Koszalinie, syn Stefana i Petroneli Litwin, absolwent XI Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku (1976). Koszykarz (192 cm, 90 kg) AZS i Bałtyku Koszalin, Wybrzeża Gdańsk, Śląska Wrocław, Sunnair Ostenda (Belgia), SSV Ulm (Niemcy) i ponownie Śląska Wrocław (kariera sportowa 1972-1993), wychowanek trenerów: Stefana Stanisława Olejniczaka i Mieczysława Łopatki (trenerzy kadry: Jerzy Świątek, Andrzej Kuchar i Arkadiusz Koniecki). Jeden z trzech polskich zawodników lat osiemdziesiątych klasy europejskiej (obok Eugeniusza Kijewskiego i Mieczysława Młynarskiego) bardzo związany z losami wrocławskiego Śląska z czasów jego absolutnej krajowej hegemonii. Zawodnik wybitny, stylem i zachowaniem na boisku przypominający nieco Andrzeja Seweryna: to znaczy „trzymający” grę, prowadzący ją, broniący i atakujący, dynamiczny i doskonale rzucający z każdej pozycji. Jak często mawiano Alfa i Omega wrocławskiego zespołu, w którego barwach wywalczył 7 tytułów mistrza Polski (1979-1981, 1987, 1991-1993) i raz mistrza Belgii Był także w latach 1977-1992 podporą, bardzo średnio jednak grającej reprezentacji narodowej. Rozegrał w jej barwach 236 spotkań zdobywając 3404 punkty. Uczestnik 6 turniejów o mistrzostwo Europy: 1979 Turyn (7), 1981 Praga (7), 1983 Nantes (9), 1985 Stuttgart (11), 1987 Ateny (7), 1991 Rzym (7). Żonaty (Teresa, siostra Zbigniewa Szuby, który wraz z Januszem Peciakiem i Janem Olesińskim zdobył drużynowe mistrzostwo świata w pięcioboju nowoczesnym – 1981), ma dwoje dzieci: Karolinę (1980) i Kubę (1982). Mieszka we Wrocławiu.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 376; Pawlak, Olimpijczycy, s. 297; Schwarzer, Dolnośląscy, s. 45, 59; Porada, Igrzyska, s. 978; Ł. Jedlewski, Stary, kończ zabawę, „PS”, 1993, nr 174; USC Koszalin, pismo z 19.09.2003.
*1980 Moskwa: członek drużyny koszykówki, która w grupie elim. pokonała Senegal 84:64 oraz przegrała z Hiszpanią 81:104 i Jugosławią 91:129, zajmując 3 m.; w finale B Polacy wygrali z Indiami 113:67, Australią 101:74 i CSRS 88:84 oraz przegrali ze Szwecją 67:70, zajmując 1 m. w grupie i 7 m. w turnieju. Z. wystąpił we wszystkich meczach. Skład drużyny zob. – Bińkowski Jerzy.
| « powrót do listy |
