ps. „Sisek”, ślusarz, hokeista na trawie klubów gnieźnieńskich, olimpijczyk z Monachium (1972).
Urodzony 30 kwietnia 1945 w Gnieźnie, syn Henryka i Emilii Wójcik, absolwent miejscowej Szkoły Zawodowej (1968), gdzie zdobył zawód ślusarza-tokarza. Hokeista na trawie (166 cm, 66 kg) klubów gnieźnieńskich Sparty i Stelli) w czasie służby wojskowej występował w WKS Grunwald z którym w 1966 zdobył tytuł mistrza Polski).
Drugi tytuł mistrzowski wywalczył ze Stellą (1974). 30-krotny reprezentant barw narodowych (1962-1972), uczestnik mistrzostw Europy (1970). Grał na pozycji napastnika (świetny technik). Brat Jerzy także grał w hokeja. Mistrz sportu.
*1972 Monachium: członek drużyny hokeja na trawie, która w grupie elim. (8 druż.) wygrała z Kenią 1:0 i Meksykiem 3:0, zremisowała z Indiami 2:2 i Nową Zelandią 3:3 oraz przegrała z Holandią 2:4, Australią 0:1 i W. Brytanią 1:2, zajmując 6 m. w grupie; w spotkaniu o 11-12 m. wygrała z Francją 7:4, zajmując ostatecznie 11 m. w turnieju (zw. RFN). Wystąpił w meczach z Holandią, N. Zelandią i Francją. Skład drużyny zob. – Choroba Jerzy.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 171; Karwacki, Historia bez tajemnic, s. 134; Kuczyński, Święta gra, s. 164; Porada, Starożytne, s. 883; Pawlak, Olimpijczycy, s. 48. Olimpijczyk.