podoficer WP, menedżer – trener, kontynuator pięknych tradycji polskich przeszkodowców, wicemistrz świata (1983), olimpijczyk z Moskwy (1980) i Seulu (1988).
Urodzony 18 grudnia 1955 w Kamieniu Pomorskim, absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu (kierunek nauczycielsko-trenerski), podoficer WP, lekkoatleta (180 cm, 69 kg) – długodystansowiec Oleśniczanki (1977-1982), Legii Warszawa (1983-1993), Bałtyku Rewal (1993-1994), Sportingu Międzyzdroje (1994-1996) i Smog Pol Schöller Namysłów (1997-1998), wychowanek trenera Wiesława Przybylskiego, podopieczny trenerów: Wiesława Kiryka i Grzegorza Wilczyńskiego.
20-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1978-1989 (21 startów, 5 zwycięstw indywidualnych), 1-krotny rekordzista (2000 m – 5.02.12 w 1982) i 9-krotny mistrz Polski: 5000 m (1983, 1987), 3000 m prz. (1979, 1985, 1992, 1993), bieg przeł. 6 km (1978, 1981, 1991). Rekordy życiowe: 1500 m – 3.38.93 (5 sierpnia 1980 Rzym), 3000 m – 7.47.12 (10 lipca 1985 Lozanna), 5000 m – 13.26.09 (17 sierpnia 1980 Nicea) i 3000 m prz. – 8.09.18 (24 sierpnia 1984 Bruksela).
2-krotny uczestnik mistrzostw świata (wszystkie starty w biegu na 3000 m prz.): w Helsinkach (1983) wywalczył w finale 2 m. i zdobył tytuł wicemistrza świata w czasie 8.17.03, a w Rzymie (1987) odpadł w eliminacjach. Duży sukces odniósł w Pucharze Świata zwyciężając (8.19.89) w zawodach, które odbyły się w Rzymie (1981). Podczas 3-krotnych startów w mistrzostwach Europy wywalczył tytuł wicemistrzowski w Atenach (1982) w czasie 8.19.22 (pozostałe dwa starty w 1986 i 1990 były nieudane). Bardzo dobre wyniki (także w biegu przeszkodowym) osiągnął także uczestnicząc w Pucharze Europy: 1981 (2 miejsce), 1983 (1 w czasie 8.24.80 ), 1985 (2) i 1987 (4). Mistrz sportu, odznaczony złotym i trzykrotnie srebrnym Medalami za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, dwukrotny zdobywca „Złotych Kolców” (1981, 1984). Uchodzi za wychowanka Bronisława Malinowskiego. Uważa, że na przeszkodzie jego największego sukcesu olimpijskiego stanęła polityka (absencja Polski na IO w Los Angeles 1984).
*1980 Moskwa: lekkoatletyka, 3000 m prz. – 3 m. w I przedb. (10 zaw.) z czasem 8.24.0, 3 m. w I półfin. (12 zaw.) z czasem 8.18.8, 7 m. w finale (12 zaw.) z czasem 8.19.5 (zw. B. Malinowski Polska – 8.09.7).
*1988 Seul: lekkoatletyka, 3000 m prz. – 6 m. w II przedb. (10 zaw.) z czasem 8.45.72, 6 m. w I półfin. (12 zaw.) z czasem 8.18.28, 8 m. w finale (13 zaw.) z czasem 8.15.97 (zw. J. Kuriuki Kenia – 8.05.51).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 268; Pawlak, Olimpijczycy, s. 164; Łojewski, Mecze mężczyzn, s. 46, 342; Kurzyński, Mecze mężczyzn 1984-2002 (oprac. niepubl.); MP mężczyzn 1945-2002 (oprac. PZLA niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 34-35, 37, 53, 98, 118, 120, 137, 154; „Lekkoatletyka”, 1980, nr 10, s. 13, 27-28, 1988, nr 11-12, s. 15-16.