Dominik Julian



przedsiębiorca, łyżwiarz szybki z Zakopanego, olimpijczyk z Calgary (1988).

Urodzony 5 grudnia 1964 w Zakopanem, syn Stanisława i Walerii Śliwa, absolwent miejscowej Szkoły Mistrzostwa Sportowego.

Łyżwiarz szybki (174 cm / 72 kg) zakopiańskiej SN PTT (podopieczny trenerów: Ewy Morzyckiej – Szajer i Tadeusza Matuszka) i Legii Warszawa (kariera sportowa 1975-1989), gdzie rozwijał swój talent pod okiem trenera Krzysztofa Ferensa.

Udanie wystartował na MŚ juniorów w Sarajewie (1983) zajmując w wieloboju 10. miejsce (był 4. na 500 i 1500 m), ale w kategorii seniorów nigdy nie wyróżnił się na MŚ. Panuje przekonanie, że brak systematyczności w treningu i zbyt duże zainteresowanie innymi sprawami zahamowały jego karierę, która w sprinterskich konkurencjach zapowiadała się ciekawie.

9-krotny mistrz Polski: na 500 m (1988), 1000 m (1986, 1988), 1500 m (1985, 1987) i w wieloboju sprinterskim (1984, 1986-1988). 2-krotny rekordzista Polski: 1000 m – 1.15,83 (1987), 1.15,01 (1987).

Rekordy życiowe: 500 m – 37,55 (17 stycznia 1988 Davos), 1000 m – 1.15,01 (21 listopada 1987 Heerenveen), 1500 m – 1.58,20 (29 marca 1983 Medeo), wielobój duży (500, 5000, 1500, 10000 m) – 177,506 (10 marca 1985 Warszawa), wielobój mały (500, 1000, 1500, 5000 m) – 172,004 (6 marca 1983 Sarajewo), wielobój sprinterski (500, 1000, 500, 1000 m) – 155,255 (23 lutego 1986 Karuizawa). Po zakończeniu kariery sportowej pracował z młodzieżą (1989-1992), później handlowiec – przedsiębiorca (przedstawiciel producenta sprzętu sportowego). Sędzia i działacz łyżwiarski.

*1988 Calgary: łyżwiarstwo szybkie, 500 m – 25. miejsce z czasem 37.83 (zw. J.-U. Mey, NRD – 36.45); 1000 m – 28. miejsce z czasem 1.16,16 (zw. M. Gulajew, ZSRR – 1.13,03); 1500 m – 36. miejsce z czasem 1.59.03 (zw. A. Hoffmann, NRD – 1.52,06).

Bibl.: Głuszek. Leksykon 1999, s. 180; Pawlak, Olimpijczycy, s. 60; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 48, 335; Łyżwiarski jubileusz, s.274 i dalsze; USC Zakopane, AU 717/1964; Wywiad środowiskowy.