nauczycielka wf, instruktorka wioślarstwa, mistrzyni Polski w jedynce (1973), olimpijka z Montrealu (1976).
Urodzona 9 listopada 1950 w Szczecinie, absolwentka miejscowej Wyższej Szkoły Pedagogicznej (nauczycielka wf). Wioślarka (174 cm, 70 kg), reprezentantka SKS Czarni Szczecin. Mistrzyni Polski w jedynce (1973), ale startowała także w reprezentacyjnej dwójce podwójnej (z M. Franczyk) z którą zajęła 4 m. w MŚ 1974 (Lucerna) i 5. m. w ME 1973 (Moskwa). W jedynce podczas MŚ w Nottingham (1975) była 6., podobnie jak w ME 1972 (Brandenburg).
Olimpijka (1976), gdzie – jak twierdzą wtajemniczeni, osiągnęła szczyt swoich możliwości. Mistrzyni Sportu, odznaczona i wyróżniona medalami PZTW. Wyemigrowała do USA.
*1976 Montreal: wioślarstwo, jedynki – 5 m. w przedb. (6 zaw.) z czasem 3:58.09, 4 m. w rep.(5 zaw.) z czasem 4:16.74, 3 m. w finale B (5 zaw.) z czasem 4:26.60, zajmując 9 m. w konk. (zw. C. Scheiblich, NRD- 4:05.56).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 148; Pawlak, Olimpijczycy, s. 21; Księga sportu 1944-74, s. 442, 534; Porada, Igrzyska, s. 905; Kobendza, 80 lat PZTW, s. 69, 70, 83, 92.