nauczyciel wf, sternik osad wioślarskich, mistrz Polski, finalista ME, olimpijczyk z Monachium (1972).
Urodzony 22 grudnia 1956 w Warszawie, syn Zygmunta i Barbary, absolwent miejscowego Liceum Ogólnokształcącego im. B. Prusa (1975) i szczecińskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej (1979), gdzie otrzymał tytuł magistra wf (nauczyciel).
Wioślarz (160 cm / 50 kg) – sternik, reprezentant MKS SWOS Warszawa (od 1965 do końca kariery), wychowanek trenerów: Pawła Berka i Teodora Kocerki. Dwukrotny mistrz Polski w dwójce ze sternikiem (1971, 1972), największy sukces odniósł w finale ME 1971 w Kopenhadze zajmując 5 m. (wraz z W. Długoszem i W. Repszem).
*1972 Monachium: wioślarstwo, sternik osady dwójki ze sternikiem – 2. miejsce w przedb. (5 osad) z czasem 8:10.87, 3. miejsce w półfin. (6 osad) z czasem 8:20.69, 6. miejsce w finale (6 osad) z czasem 7:28.92 (zw. NRD – 7:17.25). Partnerami R. w osadzie byli: W. Długosz i W. Repsz.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 314; Pawlak, Olimpijczycy, s. 221; Kobendza, 80 lat PZTW, s. 69, 83; Porada, Igrzyska, s. 892; Wywiad środowiskowy (ankieta wypełniona przez zawodnika).