technolog, sprinter, uczestnik IO w Melbourne (1956) i Rzymie (1960).
Urodzony 29 listopada 1933 w Poznaniu, syn Bronisława i Joanny, absolwent Technikum Mechanicznego (technik technolog). Lekkoatleta (sprinter) Stali Poznań (1953), CWKS Warszawa (1954-1955) i poznańskiej Warty (1955-1961).
24-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1955-1960 (40 startów, bez zwycięstw indywidualnych), 3-krotny mistrz kraju: 200m (1960) i 4 x 100m (1954, 1955) i 6-krotny rekordzista Polski w reprezentacyjnej sztafecie 4 x 100m (od 41.1 w 1955 do 40.0 w 1958) i 10 x 100m (1.46.8 w 1958).
Rekordy życiowe: 100m – 10.5 (11 lipca 1958 Łódź) i 200m – 21.5 (27 września 1959 Poznań). Biegał także w sztafecie podczas Międzynarodowych Igrzysk Sportowych Młodzieży, gdzie Polacy zajęli miejsca: w Warszawie (1955) – 3. i w Moskwie (1957) – 2. Podczas tych zawodów zajął 5. m. w finale 100m – 10.8 (zw. M. Foik – 10.6). Mistrz Sportu (1957).
Zmarł w Poznaniu 14 czerwca 1961 r.
*Melbourne 1956: lekkoatletyka, 100 m – 2 m. w I przedb. (6 zaw.) z czasem 10.7, 4 m. w III ćwierćfin. (6 zaw.) z czasem 10.8, odp. z konk. (zw. R. Morrow, USA – 10.5); 200 m – 4 m. w X przedb. (7 zaw.) z czasem 21.9, odp. z konk. (zw. R. Morrow, USA – 20.6); 4 x 100 m – 1 m. w IV przedb. (3 zesp.) z czasem 40.9 , 3 m. w I półfin. (6 zesp.) z czasem 41.1 , 6 m. w finale (6 zesp.) z czasem 40.6 (zw. USA – 39.5). Partnerami w sztafecie byli: Z. Baranowski, M. Foik i E. Schmidt.
*Rzym 1960: lekkoatletyka, 4 x 100m – w III przedb. zespół polski zdyskwalifik. za przekroczenie strefy zmian (zw. RFN – 39.5). Partnerami w sztafecie byli: M. Foik, J. Juskowiak i J. Schmidt.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 214; Pawlak, Olimpijczycy, s. 101; Kurzyński, Indeks LA 1945-1956 (oprac. niepubl.); Łojewski, Mecze mężczyzn, s. 42, 325; MP mężczyzn 1945-2001 (oprac. PZLA niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 119, 133; zur Megede, Die Geschichte der olympischen Leichtathletik, t. 2, s. 121, 123, 152, 217; USC Poznań, AU 1602/1933/I, AZ 178/1961/Wilda.