średniodystansowiec z Poznania, olimpijczyk z Meksyku (1968).
Urodzony 28 stycznia 1946 w Błotnicy k. Wolsztyna (poznańskie), absolwent Technikum Ogrodniczego w Poznaniu, lekkoatleta (specjalizujący się na średnich dystansach) Orkanu Poznań (1960-1966), Legii Warszawa (1967-1968) i ponownie Orkanu (1969-1971), podopieczny trenerów: Zenona Matuszaka i Janusza Jackowskiego. 7-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1968-1970 (8 startów, 1 zwycięstwo indywidualne), mistrz kraju w biegu na 1500 m (1969) z rekordami życiowymi: 800 m – 1.47.7 (28 czerwca 1970 Warszawa), 1000 m – 2.21.4 (29 czerwca 1969 Wałcz), 1500 m – 3.40.7 (3 sierpnia 1969 Sztokholm ) i 3000 m – 8.13.8 (6 sierpnia 1967 Sieraków). Uczestnik mistrzostw Europy w Atenach (1969) i Helsinkach (1971), gdzie osiągnął słabe wyniki. 6 m. wywalczył natomiast dwukrotnie w HME w Belgradzie (1969) i Wiedniu (1970) w biegu na 1500 m.
*1968 Meksyk: lekkoatletyka, 1500 m – 9 m. w V przedb. (12 zaw.) z czasem 3.54.8, odp. z konk. (zw. K. Keino, Kenia – 3.34.9).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 267 (tu błędnie imię Jan ); Pawlak, Olimpijczycy, s. 163; Łojewski, Mecze mężczyzn, s. 46, 342; Kurzyński, Indeks LA 1957-1970 (oprac. niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 32, 34, 125, 137; European Indoor Handbook, s. 32; zur Megede, Die Geschichte der olympischen Leichtathletik, t. 2 , s. 342.