ps. „Sianek”, tokarz pomiarowiec, trener, hokeista na trawie poznańskich klubów Czarnych i Warty, olimpijczyk z Helsinek (1952) i Rzymu (1960).
Urodzony 17 października 1930 w Poznaniu, syn Jana i Marianny z Wróblewskich, absolwent Zasadniczej Szkoły Zawodowej (tokarz pomiarowiec), hokeista na trawie (173 cm, 73 kg) klubów poznańskich.
Karierę sportową rozpoczął w Czarnych (1947) i kontynuował ją w Stali i Warcie zdobywając z nią tytuł mistrza Polski (1963). Bardzo dobry i skuteczny obrońca, 31-krotny reprezentant Polski (1952-1960). Po zakończeniu kariery zawodniczej (1964) – szkoleniowiec Warty (bardzo dobre wyniki z juniorami tego klubu). Działacz OZHT w Poznaniu. Mistrz Sportu (1966).
Zmarł w Poznaniu 2 listopada 1984.
*1952 Helsinki: członek drużyny hokeja na trawie, która po zwycięstwach nad Belgią 1:0 i Szwajcarią 1:0 oraz dwukrotnej porażce z RFN 2:7 i 0:4 zajęła 6. miejsce w turnieju na 12 start. zesp. (zw. Indie). Wystąpił w meczu z Belgią, Szwajcarią i drugim z RFN. Skład drużyny zob. – Adamski Antoni.
*1960 Rzym: członek drużyny hokeja na trawie, która po zwycięstwie nad Japonią 2:1, porażce z Pakistanem 0:8 i remisie z Australią 1:1 zajęła 3. miejsce w grupie elim. wraz z Australią. Dodatkowy mecz o 2.miejsce w grupie z Australią Polacy przegrali 0:2. Wystąpił w drugim meczu z Australią. W rozgrywce o miejsca 9-12 z Holandią, Belgią i Francją nie wzięli udziału z powodu wcześniejszego wyjazdu do kraju i zajęli ostatecznie w turnieju 12. lokatę (zw. Pakistan). Skład drużyny zob. – Dąbrowski Kazimierz.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 330 (tu umieszczony pod błędnie podanym nazwiskiem Stankiewicz; brak także adnotacji o śmierci olimpijczyka); Karwacki, Historia bez tajemnic, s. 127, 133, 142; Kuczyński, Święta gra, s. 161, 162; Porada, Starożytne, s. 836, 850; Pawlak, Olimpijczycy, s. 226.