inżynier chemik, gimnastyczka krakowskiego Wawelu, mistrzyni i reprezentantka Polski, olimpijka z Monachium (1972).
Urodzona 14 lutego 1954 w Olsztynie, córka Kazimierza i Ewy Nowakowskiej, absolwentka Politechniki Krakowskiej (1978), gdzie otrzymała tytuł magistra inżyniera chemii. Gimnastyczka (154 cm, 42 kg), reprezentantka krakowskiego Wawelu, wychowanka trenerki Heleny Rakoczy. 5-krotna mistrzyni Polski: w wieloboju (1971, 1972), na równoważni (1969) i w ćwiczeniach wolnych (1969, 1970).
Wicemistrzyni międzynarodowych mistrzostw Francji (1972). Mistrzyni Sportu.
*1972 Monachium: gimnastyka, 4-bój ind. – 53 m. na 118 start. z notą 70.75 (zw. L. Turiszczewa, ZSRR – 77.025); ćwiczenia wolne – 20-22 m. z notą 18.45 (zw. O. Korbut, ZSRR – 19.575); równoważnia – 91-92 m. z notą 16.60 (zw. O. Korbut, ZSRR – 19.400); poręcze – 42-45 m. z notą 18.15 (zw. K. Janz, NRD – 19.675); skok przez konia – 66-69 m. z notą 17.55 (zw. K. Janz, NRD – 19.525); 4-bój druż. – 10 m. na 19 start. z notą 350.90 (zw. ZSRR – 380.50). Partnerkami B. w drużynie były: M. Barlak, D. Fidusiewicz, D. Klencz, D. Lubowska i Ł. Matraszek.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 153; Pawlak, Olimpijczycy, s. 27; Porada, Igrzyska, s. 882; Księga sportu polskiego 1944- 74, s. 478; Kronika Sportu, s. 897; Wywiad środowiskowy.