BUJAK JÓZEF (1898-1949)
buchalter przysięgły, wszechstronny sportowiec i turysta, entuzjasta motoryzacji, olimpijczyk z St. Moritz (1928).
Urodzony 31 października 1898 w Zakopanem, syn Józefa i Franciszki Karpal, uczył się przez wiele lat w Nowym Targu, ale szkołę średnią (V Gimnazjum) i Akademię Handlową (1923) ukończył w Krakowie.
Oficer armii austriackiej (absolwent szkoły w Opawie), ciężko ranny na froncie włoskim, wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego (9 listopada 1918). Służył w 2 p strzelców podhalańskich, przeniesiony do Szkoły Wysokogórskiej pełnił obowiązki instruktora narciarskiego. Gdy zaszła potrzeba, walczył przeciwko bolszewikom (ranny w czerwcu 1920). Po zakończeniu studiów – wieloletni urzędnik magistratu zakopiańskiego. Wszechstronny sportowiec.
Przede wszystkim narciarz: 4-krotny mistrz Polski w biegu na 18 km (1926, 1927), 30 km (1925) i w slalomie (1920) oraz 4-krotny wicemistrz. Dwukrotny mistrz Zakopanego w biegu na 18 km (1925, 1928), najlepszy polski narciarz w klasyfikacji „PS” (1925, 1926).
Także kolarz, pływak, wioślarz, hokeista i lekkoatleta. Był wielkim entuzjastą motoryzacji (ukończył kurs szoferski, prowadził motocykl). Reprezentant SN PTT (1913-1925) i miejscowego Sokoła (1926-1928). Wieloletni działacz i organizator narciarski. Brat olimpijczyka Franciszka Bujaka.
Zmarł w Zakopanem 22 kwietnia 1949.
*1928 St. Moritz: 50 km – 19. miejsce na 41 start. z czasem 5:44.19 (zw. Szwed P. Hedlund – 4:52.03); 18 km – 17. na 75 start. z czasem 1:54.38 (zw. Norweg J. Gröttumsbraaten – 1:37.01).
Bibl.: WET, s. 125; Zieleśkiewicz, s. 32; Głuszek, Leksykon 1999, s. 165: Pawlak, Olimpijczycy, s. 42; Kapeniak, Tatrzańskie diabły, s. 15 i dalsze; Kronika sportu, s. 950, 951, 955; MES, t. 1, s. 105-106; Porada, Igrzyska, s. 815; CAW:AP 10639+7479.