Józef Piotr Cieśla

1

Medale igrzysk olimpijskich

1

CIEŚLA PIOTR JÓZEF

CIEŚLA PIOTR JÓZEF

przedsiębiorca, piłkarz ręczny gdańskiej Spójni, reprezentacyjny obrońca drużyny narodowej, brązowy medalista z Montrealu (1976).

Urodzony 16 stycznia 1955 w Gdańsku, syn Józefa i Czesławy Przyjemskiej, absolwent miejscowego Technikum Mechanicznego (1976), przez kilka lat student tamtejszej AWF. Piłkarz ręczny (186 cm, 92 kg) gdańskiej Spójni (od 1972), wychowanek trenera Jana Kleina (szkoła podstawowa nr 39 z ul. Obywatelskiej) oraz Janusza Nycza i Janusza Czerwińskiego (kadra). Karierę sportową rozpoczynał (m.in. wraz z przyszłym kolegą z reprezentacji Włodzimierzem Zielińskim) na ogólnopolskich spartakiadach o mistrzostwo szkół podstawowych (trzykrotnie 1 m.). Potem (już w barwach Spójni) grał w drużynie mistrza Polski w kat. juniorów, a od 1972 znalazł się w kadrze I-ligowej Spójni, gdzie występował podczas całej kariery zawodniczej. W reprezentacji debiutował (1974) podczas meczu z Węgrami w Debreczynie, rozgrywając w barwach narodowych (1974-1978) 51 spotkań (wystąpił poza IO w Montrealu – na MŚ w Danii w 1978). Miał dobrą opinię.”Cieśla – mówił o nim trener kadry prof. J. Czerwiński – występujący zazwyczaj na środku, ogromnie pracowity, bez reszty zaangażowany w to co robi, na boisku walczący jak lew, poprawnie przy tym realizujący trenerskie zalecenia.

Bardzo lubiany przez kolegów. Świetny obrońca, nieco słabszy w ataku, choć rzut z dystansu, a szczególnie z biodra na wysokim poziomie. Pewne skłonności do gry faul, wynikające jednak z jego walecznego charakteru. Do zawodnika światowego formatu brakowało mu także nieco lepszych warunków fizycznych (mimo 186 cm wzrostu)”. Przeszedł do historii naszego udziału w IO w Montrealu. W decydującym o medalu meczu z RFN, przy stanie 17:14 dla Polski (niecałe 3 minuty do końca) atakuje on zbyt agresywnie rywala i „spada” z boiska na dwie karne minuty. Osłabieni w ten sposób biało-czerwoni tracą dwie bramki, a 8 sekund przed końcem Niemcy wyrównują na 17:17. W dogrywce (2 x 5 min.), Polacy zachowują jednak „zimną krew”, strzelają dalsze cztery bramki i wygrywając ostatecznie 21:18 zdobywają jedyny (jak do tej pory w tej dyscyplinie sportu) brązowy medal olimpijski. Po zakończeniu kariery sportowej w kraju – grał również w Austrii. Mistrz Sportu (1985) odznaczony został Brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (1986).

* 1976 Montreal: członek drużyny piłki ręcznej, która w grupie elim. (5 druż.) pokonała Węgry 18:16 (Cieśla zdobył 1 bramkę), CSRS 21:18 i USA 26:20 oraz przegrała z Rumunią 15:17, zajmując w grupie 2. msc (w rozgrywkach tej grupy uczestniczyła początkowo Tunezja, która jednak po porażce z Polską 12:26 wycofała się z turnieju i nie została sklasyfikowana); w meczu o 3-4. msc zwyciężyła RFN 21:18 po dogrywce, zdobywając brązowy medal (zw. ZSRR). Cieśla wziął udział we wszystkich spotkaniach. Skład drużyny zob. – Antczak Zdzisław.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 172; Pawlak, Olimpijczycy, s. 49; Gebert, Poczet olimpijczyków, s. 72-76; Duński, Od Paryża, s. 118; Drygas, 75 lat piłki ręcznej, s. 67-68, 72-73; MES, t. 1, s. 117; Porada, Igrzyska, s. 444, 902; AAWF Gdańsk.