Anna Karbowiak-Krzemińska




nauczycielka wf, wioślarka warszawskiego AZS, wielokrotna mistrzyni Polski, finalistka mistrzostw świata, medalistka mistrzostw Europy, uczestniczka IO w Montrealu (1976).

Urodzona 1 czerwca 1950 w Grójcu, córka Feliksa i Władysławy Małczyńskiej, absolwentka miejscowego Liceum Ogólnokształcącego im. A. Zawadzkiego (1968) i warszawskiej AWF (1973), gdzie otrzymała tytuł magistra wf. Wioślarka (168 cm, 65 kg), reprezentantka stołecznego AZS (1968-1976).

15-krotna mistrzyni Polski, była też: 2-krotną finalistką MŚ 1974 Lucerna: 6. miejsce (czwórka ze sternikiem, partnerki: M. Kawalska, B. Kozłowska, B. Wojciechowska, st. M. Pełeszok), 1975 Nottingham: 5. miejsce. (dwójki podwójne, z M. Kawalską), brązową medalistką ME 1973 Moskwa (czwórki ze sternikiem, partnerki: Małgorzata Kawalska, Bogusława Kozłowska, Barbara Wojciechowska, st. Maria Pełeszok) i uczestniczką ME 1970 Tata, Węgry: 7. miejsce (ósemki, partnerki: E. Bykowska, B. Czarnecka, W. Dąbała, G. Dulla, M. Kawalska, B. Popowicz, J. Rysińska, st. K. Wesołowska), 1971 Kopenhaga: 7. miejsce (czwórki  ze sternikiem, partnerki: W. Dąbała, G. Dulla, M. Kawalska, st. M. Pełeszok), 1972 Brandenburg: 7. miejsce (czwórki ze sternikiem, skład taki sam jak w Kopenhadze). Zasłużona Mistrzyni Sportu.

*1976 Montreal: wioślarstwo, dwójki bez sternika – 5. miejsce w przedb. (6 osad) z czasem 3:41.05, 4. miejsce w rep. (4 osady) z czasem 4:02.20, 2. miejsce w finale B (5 osad) z czasem 4:03.26, zajmując 8. miejsce w konk. (zw. Bułgaria – 4:01.22). Partnerką była M. Kawalska.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 221; Pawlak, Olimpijczycy, s. 111; Porada, Igrzyska, s. 905; Kobendza, 80 lat PZTW, s. 69, 70, 83, 92; AAWF Warszawa – D-4539 / S; Wywiad środowiskowy.