nauczyciel wf, trener, kolarz szosowy z Radomia, mistrz i reprezentant Polski w latach sześćdziesiątych, olimpijczyk z Meksyku (1968).
Urodzony 19 sierpnia 1946 w Hacie, pow. Lipsko, syn Jana i Janiny, absolwent bielańskiej AWF, gdzie otrzymał tytuł magistra wf (uprawnienia trenerskie II kl.). Kolarz szosowy (178 cm, 80 kg), wychowanek Radomiaka (od 1962) i trenera Ryszarda Swata, reprezentant Legii Warszawa (1966-1967), ponownie Radomiaka (1968) i Broni Radom (1971-1975), podopieczny trenerów: Andrzeja Trochanowskiego (Legia) i Henryka Łasaka (kadra).
3-krotny mistrz Polski: szosa ind. (1968), szosa druż. (1966, 1967), uczestnik zwycięskiej drużyny w Wyścigu Pokoju 1968 (11 m. w konk. ind.) i Tour de Pologne, gdzie zajął miejsca: 1966 /9/, 1971 /9/. Zwycięzca Bałtyckiego Wyścigu Przyjaźni (1967), olimpijczyk (1968). Po zakończeniu kariery zawodniczej (1976) został trenerem LKS Bełchatów, gdzie miał grupę zdolnych wychowanków (Jan Krawczyk, Stefan Piasecki, Stefan Janowski, Andrzej Oleksiewicz, Krzysztof Rychlewicz). W 1994 założył Uczniowski Ludowy Klub Sportowy Lityński (nazwisko sponsora). Przez jakiś czas pracował w USA (transport). Mistrz Sportu odznaczony m. in. Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
*1968 Meksyk: kolarstwo, szosa ind. (196, 2 km) – 59 m. na 80 start. z czasem 5:08.25,94 (zw. P. Vianelli Włochy – 4:41.25,24).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 214; Pawlak, Olimpijczycy, s. 101-102; Porada, Igrzyska, s. 872; Tuszyński, Wyścig Pokoju 1948-2001, s. 161; Tuszyński, Złota księga, s. 228; Latuszkiewicz, Zielone bractwo, s. 68-69; Tuszyński, 100 lat WTC, s. 278; Tuszyński, Od Dynasów, s. 324; Wywiad środowiskowy.