nauczyciel wf, trener, wioślarz z Gdańska, olimpijczyk z Monachium (1972).
Urodzony 28 marca 1951 w Gdańsku, syn Stanisława i Władysławy Sykuckiej, absolwent miejscowego Technikum Budowy Okrętów „Conradinum” (1969, technik budowy maszyn i urządzeń okrętowych) i poznańskiej AWF (1977), gdzie otrzymał tytuł magistra wf. Wioślarz (186 cm, 89 kg), reprezentant AZS Gdańsk (1969-1971), Zawiszy Bydgoszcz (1972) i Posnanii Poznań (1973-1974), podopieczny trenerów: Haliny Szwoynickiej, Przemysława Abrahamczyka (klub) i Krzysztofa Korzeniowskiego (kadra). 4-krotny mistrz Polski: dwójki podwójne /1971, 1972/ i czwórki podwójne /1973, 1974/.
Uczestnik MŚ 1974 Lucerna: 7 m. (czwórki podwójne, partnerzy: Z. Bromek, W. Kujda, R. Drygas). Uczestnik prestiżowych regat: 1971 Grurum – 4 m. (dwójki podwójne), 1971 Moskwa – 5 m. Zasłużony Mistrz Sportu.
Zmarł 4 stycznia 2022 roku.
*1972 Monachium: wioślarstwo, dwójki podwójne – 5 m. w przedb. (5 osad) z czasem 7:21.05, 2 m. w rep. (4 osady) z czasem 7:08.27, 6 m. w półfin. (6 osad) z czasem 7:59.52, 6 m. w finale B (6 osad) z czasem 7:31.97, zajmując 12 m. (zw. ZSRR – 7:01.77). Partnerem w osadzie był R. Kowalewski.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 257; Pawlak, Olimpijczycy, s. 152; Gebert, Poczet, s. 117; Maciejewski, Bydgoscy, s. 8, 24; Kobendza, 80 lat PZTW, s. 83, 92; Porada, Igrzyska, s. 892 (tu błędnie imię Włodzimierz); AAWF Poznań, brak sygnatury; Wywiad środowiskowy (ankieta).