pracownik naukowy SGH, narciarka, alpejka z warszawskiego AZS, mistrzyni i reprezentantka Polski, uczestniczka Powstania Warszawskiego, olimpijka z Oslo (1952).
Urodzona 13 stycznia 1929 w Warszawie, córka Aleksandra (budowniczego kolei linowej na Kasprowy Wierch) i Anny Szczawińskiej, absolwentka Liceum Administracyjno-Handlowego w Krakowie i Wydziału Ekonomiki Produkcji Szkoły Głównej Handlowej (WSH, SGPiS), gdzie otrzymała tytuł magistra (1951), doktora (1965), doktora habilitowanego (1975) i profesora (1976). Narciarka, alpejka, reprezentantka warszawskiego AZS (1946-1956), 3-krotna mistrzyni Polski: w slalomie (1948, 1952) i slalomie gigancie (1952) oraz 2-krotna wicemistrzyni kraju: w zjeździe (1948) i kombinacji alpejskiej (1948). Triumfatorka zawodów o Memoriał B. Czecha i H. Marusarzówny w zjeździe (1947).
Powiedziała kiedyś: „Największą przyjemność w czasie kariery sportowej sprawiał mi kontakt z przyrodą”. W czasie wojny żołnierz AK (Szare Szeregi), uczestniczka Powstania Warszawskiego (sanitariuszka, łączniczka, starszy strzelec, mianowana w 2001 podporucznikiem AK). Mistrzyni Sportu, działaczka AZS i TKKF, odznaczona m. in. Krzyżem Kawalerskim OOP, Srebrnym i Złotym Krzyżami Zasługi, Warszawskim Krzyżem Powstańczym oraz Krzyżem Armii Krajowej.
Zmarła 17 listopada 2021 r.
*1952 Oslo: narciarstwo alpejskie, zjazd – nie uk. konk. na skutek upadków; slalom spec. – 32. m na 40 start. z wynikiem 2.33,7 (zw. Amerykanka A. Lawrence – 2.10,6); slalom gig. – 34 m. na 45 start. z wynikiem 2.32,6 (zw. Amerykanka A. Lawrence – 2.06,8).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 230 (tu brak dokładnej daty urodzenia); Pawlak, Olimpijczycy, s. 121(tu także brak dokładnej daty urodzenia); Porada, Igrzyska, s. 833; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 108, 355; USC Warszawa-Śródmieście, AU I / 4/140/1929; Wywiad środowiskowy (list zawodniczki z 26.10.2001).