Elżbieta Krawczuk-Trylińska (1960-2017)




ekonomistka, mistrzyni i rekordzistka Polski w skoku wzwyż, olimpijka z Moskwy (1980).

Urodzona 5 października 1960 w Białymstoku, córka Włodzimierza i Tatiany z d. Karpuk, absolwentka miejscowego II Liceum Ogólnokształcącego i Wydziału Handlu Wewnętrznego SGPiS w Warszawie (ekonomistka, asystent marketingu). Lekkoatletka (177 cm, 57 kg) MKS – AZS Juvenia Białystok (1973-1981) i SZS – AZS – AWF Warszawa (1981-1988) specjalizująca się w skoku wzwyż, wychowanka trenerki Weroniki Mormol (Juvenia), podopieczna trenera Leszka Szmuchrowskigo i Jerzego Fidusiewicza.

8-krotna reprezentantka Polski w meczach międzypaństwowych 1979-1986 (8 startów, bez zwycięstw indywidualnych), 2-krotna mistrzyni (1979, 1981) i 3-krotna rekordzistka Polski  w skoku wzwyż (1.91, 1.93 i 1.94 – ten ostatni wynik osiągnięty 17 maja 1980 w Madrycie jest jednocześnie rekordem życiowym. Podczas mistrzostw Europy w Stuttgarcie (1986) nie zaliczyła w finale pierwszej wysokości (w eliminacjach osiągnęła 1.89), a w finale Pucharu Europy w Zagrzebiu (1981) była 5 (1.84). Najlepsze wyniki osiągnęła podczas 6-krotnego uczestnictwa w halowych mistrzostwach Europy, gdzie zdobyła dwa medale: srebrny (1981) w Grenoble, gdzie skoczyła 1.94 i brązowy (1987) w Lievin we Francji z wynikiem 1.91.

Zmarła 13 grudnia 2017 roku we Francji.

*1980 Moskwa: lekkoatletyka, skok wzwyż – 10 m. w grupie A elim. (10 zaw.) z wynikiem 1.85 (min. kwalifik. 1.88), odp. z  konk. (zw. S. Simeoni, Włochy – 1.97).

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 241; Pawlak, Olimpijczycy, s. 133 (tu błędnie sześciokrotna mistrzyni Polski); Kurzyński, Mecze kobiet 1979-2000 (oprac. niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 196, 234, 235, 250, 262; „Lekkoatletyka” ,1980, nr 10, s. 18; European Indoor Handbook, s. 64; Poznajmy ich bliżej, Przygoda, „Lekkoatletyka”, 1977, nr 5, s. 27-28; USC Białystok, AU 4072/1960.