technolog, wieloletni mistrz okręgu szczecińskiego w boksie (1969-1981), olimpijczyk z Monachium (1972).
Urodzony 7 kwietnia 1952 w Łubowie koło Szczecinka, absolwent wrocławskiej AWF (1985), magister wf, pięściarz (171 cm / 67 kg) klubów szczecińskich: Pogoni (1968-1974) i Stali Stocznia (1974-1981), wieloletni mistrz okręgu szczecińskiego (1969-1981) w w. lekkopółśredniej i półśredniej.
Mistrz Polski w w. lekkopółśredniej (1972), 3-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych w 1971 (1 zwycięstwo, 2 porażki). Mistrz Europy juniorów w Bukareszcie (1972) w wadze lekkopółśredniej. Zwycięzca turniejów: „Gryf Szczeciński” (1971) w kat. lekkopółśredniej i „Laur Wrocławia” (1976) w kat. półśredniej. Stoczył 197 walk (163-9-25).
Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m.in. brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
*1972 Monachium: boks, w. lekkopółśrednia – w pierwszej kolejce przegrał 0:5 z Walterem Gomezem (Argentyna) i odp. z konk. (zw. R. Seales, USA).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 299; Kurzyński, Tysiąc wspaniałych (2), s. 189; Pawlak, Olimpijczycy, s. 202-203; Skotnicki, Od Olimpii do Atlanty, s. 197.