Marian Sypniewski

2

Medale igrzysk olimpijskich

2

chor. sztab. sł. st. WP, menedżer, florecista z Bydgoszczy, drużynowy mistrz świata z Hamburga (1978), dwukrotny brązowy medalista olimpijski z Moskwy (1980) i Barcelony (1992).

Urodzony 30 kwietnia 1955 w Bydgoszczy, syn Franciszka i Haliny, absolwent miejscowego Zespołu Szkół Budowlanych (1973), wychowanek (182 cm, 64 kg) trenera Waldemara Wardalskiego (Gwiazda Bydgoszcz) i Marka Poznańskiego w stołecznej Legii, gdzie spędził prawie całą karierę zawodniczą (1967-1993). Trzykrotny mistrz Polski w konkurencji indywidualnej (1982, 1986, 1988) i 6-krotny w drużynowej  floretu (1982, 1984-1987, 1989).

Mistrz świata w drużynie narodowej z Hamburga (1978) i 2-krotny brązowy medalista MŚ: we florecie indywidualnym z Wiednia (1983) i drużynowym z Essen (1993). 27-krotny finalista turniejów o Puchar Świata (1975-1992). Działacz  sportowy: PKOl (przew. Komisji Zawodniczej) i PZS (czł. Zarządu). Sędzia międzynarodowy (Sydney 2000). Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m. in. złotym i srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe oraz Brązowym (1980), Srebrnym (1993) i Złotym (1999) Krzyżem Zasługi.

*1980 Moskwa: szermierka, floret druż. – w grupie elim. (3 druż.) Polacy pokonali Kuwejt 15:1 (Sypniewski 3 zw.) i NRD 9:5 (3 zw.), zajmując 1. msc w grupie; w ćwierćfin. zwyciężyli Węgry 9:7 (2 zw.); w półfin. przegrali z ZSRR 7:9 (1 zw.), w meczu o 3-4. msc wygrali z NRD 9:5 (1 zw.), zdobywając brązowy medal (zw. Francja). Partnerami w drużynie byli: L. Koziejowski, A. Robak i B. Zych; szabla druż. – w grupie elim. (3 druż.) po zwycięstwach nad NRD 9:7 (nie walczył) i Bułgarią 9:7 (nie walczył), Polacy zajęli 1. msc w grupie; w ćwierćfin. pokonali Rumunię 9:7 (nie walczył); w półfin. przegrali z Włochami 5:10 (0 zw.); w meczu o 3-4. msc ulegli Węgrom 6:9 (nie walczył), zajmując w turnieju 4. msc (zw. ZSRR). Partnerami w drużynie byli: J. Bierkowski, L. Jabłonowski, A. Kostrzewa i T. Piguła.

*1988 Seul: szermierka, floret ind. – 2. msc w pierwszej elim. grupowej (5 zaw.) z 3 zw., 3. msc w drugiej elim.grupowej (6 zaw.) z 3 zw., 2. msc w trzeciej elim. grupowej (5 zaw.) z 3 zw.; w pierwszej rundzie walk bezpośrednich przegrał z P. Lewisonem (USA), w rep. pierwszej rundy uległ 9:10 P. Harperowi (W. Brytania), odp. z konk.; floret druż. – w grupie elim. (4 druż.) Polacy pokonali Kanadę 9:2 i Hongkong 9:0 oraz przegrali z ZSRR 3:9, zajmując 2. msc w grupie; w ćwierćfin. ulegli NRD 3:9 (1 zw.); w meczu o 5-8. msc zwyciężyli Włochy 9:7 (0 zw.), a w meczu o 5-6. msc wygrali z Francją 8:8, trafieniami (1 zw.) i zajęli ostatecznie 5. msc w turnieju (zw. ZSRR). Partnerami w drużynie byli: L. Bandach, W. Ciesielczyk, P. Kiełpikowski i B. Zych.

*1992 Barcelona: szermierka, floret ind. – 2. msc w elim. grupowej (7 zaw.) z 5 zw.; pierwszą rundę walk bezpośrednich przeszedł bez walki, w drugiej zwyciężył 3:5, 6:4 i 5:2 W. Gosbee (W. Brytania), w trzeciej pokonał 5:3, 2:5 i 5:3 S. Gołubickiego (WNP), w czwartej wygrał 3:5, 5:3 i 5:1 z E. Gregorym (Kuba), w ćwierćfin. przegrał 0:5 i  5:6 z E. Gregorym (Kuba) 0:5 i 5:6 i zajął 6. msc w turnieju (zw. P. Omnes Francja); floret druż. – w grupie elim. (3 druż.) Polacy wygrali z ChRL 9:7 oraz przegrali z Włochami 8:8 (trafieniami), zajmując 2. msc w grupie; w ćwierćfin. pokonali WNP 8:8 – trafieniami (2 zw.), w półfin. ulegli Kubie 7:9 (1 zw.), w meczu o msc 3-4 zwyciężyli Węgry 9:4 (1 zw.) zdobywając brązowy medal. Partnerami w drużynie byli: P. Kiełpikowski, A. Krzesiński, C. Siess i R. Sobczak.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 337; Pawlak, Olimpijczycy, s. 249; MES, t. 2, s. 490; Borzęcki, Białą bronią, s. 8, 13, 129 i dalsze; Duński, Od Paryża, s.880-881; Łuczak, Szermierka w Polsce, s. 88, 239 i dalsze; Biuletyn PZSzerm. 1993-2000; Kto jest kim, wyd. IV, s. 914.