DŁUGOBORSKI MIECZYSŁAW
trener, średniodystansowiec, olimpijczyk z Helsinek (1952).
Urodzony 10 stycznia 1931 w Pruszkowie koło Warszawy, syn Władysława i Jadwigi z d. Pietrzak, absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Ostrowcu Świętokrzyskim, średniodystansowiec (170 cm, 55 kg ) Spójni Wrocław (1949-1951) oraz warszawskich klubów: Gwardii (1951-1952 ) i Kolejarza – Polonii (1953-1956). Rekordy życiowe: 800 m – 1.54.2 (14 czerwca 1953 Elbląg ) i 1500 m – 3.53.4 (28 czerwca 1952 Kraków). 2-krotny halowy mistrz Polski (1951, 1954) w sztafecie 3 x 800 m oraz wicemistrz na 4 x 400 m (1952). Po zakończeniu kariery sportowej – trener la: Gwardii Warszawa (1951) i Polonii Warszawa (1952-1982). Ukończył kurs instruktorski la (Jelenia Góra ) 1951. Mistrz Sportu. Żonaty (Zofia Życzyńska), córki – Ewa (1955) i Iwona (1955). Mieszka w Warszawie.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 179; Pawlak, Olimpijczycy, s. 58-59; Kurzyński, Indeks LA1945-1956 (oprac. niepubl.); Wyniki HMP 1933-2001 (oprac. niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 131; zur Megede, Die Geschichte der olympischen Leichtathletik , t. 2 , s. 73
*1952 Helsinki: 1500 m – 6 m. w I przedb. (9 zaw.) z czasem 3.57.8, odp. z konk. (zw. J. Barthel, Luksemburg – 3.45.1).
| « powrót do listy |