policjant, pięściarz z Chmielnika, wicemistrz świata w wadze koguciej (1995), wicemistrz Europy (1993), olimpijczyk z Barcelony (1992).
Urodzony 29 listopada 1969 w Chmielniku, woj. kieleckie, absolwent Zasadniczej Szkoły Zawodowej, policjant. Pięściarz (167 cm, 54 kg) wagi koguciej Walki Zabrze (1983-1991), Olimpii Poznań (1991-1997 i 1999), Polonii Świdnica (1998), Halexu Elbląg (1999, liga) i Walki Zabrze (2001). 5-krotny mistrz Polski w w. koguciej (1990-1993, 1999), drużynowy mistrz Polski (1998 w Polonii Świdnica) i 7-krotny reprezentant kraju w meczach międzypaństwowych 1989-1998 (6 zwycięstw, 1 porażka). Aż 3-krotnie reprezentował barwy narodowe w mistrzostwach świata (1989, 1991, 1995). Z Berlina (1995) przywiózł srebrny medal i tytuł wicemistrzowski po przegranej 3:5 finałowej walce z Rosjaninem Rankulem Małachbetowem.
Podczas 4 startów w mistrzostwach Europy (1989, 1991, 1993, 1996) zdobył dwa medale: brązowy w Atenach (1989) gdzie przegrał w półfin. z późniejszym mistrzem, Bułgarem Serafimem Todorowem (0:5) i srebrny w tureckiej Bursie (1993), gdzie podobnie jak na mistrzostwach świata uległ (4:10) Rankulowi Małachbetowi. Doświadczony i bojowy pięściarz z Chmielnika dwukrotnie wygrał podczas turnieju im. F. Stamma (1990, 1994) w w. koguciej. Stoczył w swojej karierze 291 walk (240 zwycięstw, 11 remisów, 40 porażek).
*1992 Barcelona: boks, w. kogucia 54 kg – w pierwszej kolejce przegrał przez rsc w III rundzie z Mohamedem Sabo (Nigeria) i odp. z turnieju (zw. J. Casamayor, Kuba).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 17 (tu brak wyników poza olimpijskich); Pawlak, Olimpijczycy, s. 48 (tu błędnie wyniki mistrzostw Polski); Kurzyński, Tysiąc wspaniałych (2), s. 36-37; Skotnicki, Od Olimpii do Atlanty, s. 218.