DRAGAN STANISŁAW (1941-2007)
|
mgr wf, trener, przedsiębiorca, pięściarz wagi półciężkiej, następca Zbigniewa Pietrzykowskiego, brązowy medalista olimpijski z Meksyku (1968).
Urodzony 21 listopada 1941 w Sadkowej Górze (powiat Mielec) w rodzinie chłopskiej (Stanisława i Bronisławy), absolwent Zasadniczej Szkoły Samochodowej w Olsztynie, Technikum Mechanicznego w Krakowie (1971) i tamtejszej AWF, gdzie otrzymał tytuł mgr wf (1978), trener II kl. Pięściarz (181 cm, 81 kg) wagi półciężkiej: Warmii Olsztyn (1959-1960), Bieszczad Rzeszów (1961-1962 w czasie służby wojskowej w Podoficerskiej Szkole Samochodowej), Hutnika Kraków (1963-1973) i Turowa Zgorzelec (1973). Na kształt jego ringowej postawy złożyła się praca trenerów: Ryszarda Gieczewskiego, Stanisława Wisza i Bronisława Olejniczaka, szkoleniowca Hutnika, klubu którego Dragan przez ponad osiem lat był podporą. To w jego barwach zdobył 6 tytułów mistrza Polski (1966-1968, 1970-1972) oraz 2 drużynowego mistrza kraju (1963/64 i 1966/67). Był także 15-krotnym reprezentantem Polski w meczach międzypaństwowych 1964-1973 (9 zwycięstw, 1 remis, 5 porażek). Twardy, solidny, dobrze wyszkolony pięściarz nie miał łatwego życia na arenie krajowej.
Dostępu na najwyższe podium w wadze półciężkiej najpierw skutecznie bronił Zbigniew Pietrzykowski (mańkut, nie umiał z nim walczyć), a z początkiem lat siedemdziesiątych wyrósł mu nowy groźny rywal, młodszy o siedem lat Janusz Gortat (dlatego nie pojechał na igrzyska do Monachium). Podczas inauguracyjnego startu na ME w Berlinie (1965) Dragana wyeliminował z kolei (w ćwierćfin.) jego „etatowy” rywal – Peter Gerber (RFN), zaś w Rzymie (1967) już w pierwszej walce wyeliminował go z turnieju Rumun Ion Monea. Stoczył 220 walk (194 – 5 – 19). Po zakończeniu kariery sportowej szkoleniowiec Victorii Jaworzno i Wisły Kraków. Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m.in. Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Złotym Krzyżem Zasługi.
Zmarł 21 kwietnia 2007 roku w Kasince Małej.
* 1968 Meksyk: w. półciężka – w pierwszej kolejce wygrał przez dyskwalifikację w III rundzie z Portorykańczykiem Jorge Clementem, w ćwierćfin. pokonał 4:1 Waltera Facchinettiego (Włochy), a w półfin. przegrał 1:4 z Rumunem Ionem Moneą, zdobywając brązowy medal. (zw. Dan Poźniak ZSRR).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 181; Kurzyński, Tysiąc wspaniałych (2), s. 49-50; Osmólski, Leksykon boksu, s. 33; Duński, Od Paryża, s. 166-167; Pawlak, Olimpijczycy, s. 61; Skotnicki, Od Olimpii do Atlanty, s. 195; Gorczyca W., Stanisław Dragan – ambitny pięściarz, dzisiaj już wartościowy szkoleniowiec, „Boks”, 1980, nr 8; AAWF Kraków, sygn. 1054/Z.