kierowca, trener, jeden z najlepszych zapaśników wagi muszej, dziewięciokrotny mistrz Polski, olimpijczyk z Rzymu (1960).
Urodzony 2 listopada 1933 w Eustachowie gm. Łopuszno, syn Antoniego i Antoniny Jachimczyk, absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Warszawie (z zawodu kierowca). Zapaśnik stylu klas. (158 cm, 53 kg) wagi muszej (52 kg), wychowanek stołecznej Gwardii (od 1953) i trenera Stefana Szajewskiego. 9-krotny mistrz Polski: styl . klas., w. musza – 1959-1962, 1964-1967 i styl wolny, w. musza – 1959. Finalista MŚ 1965 Lahti, gdzie zajął 5 m. (styl klas., w. musza).
Zawodnik świetnie przygotowany fizycznie, dobrze wyszkolony, należy do grona zapaśników (1950-1969), które często nazywa się „pokoleniem zmarnowanych talentów”. „Ocierali” się oni często o medale na wielkich zawodach, ale tych medali (ze względu na stan wiedzy o nowoczesnym treningu) nie zdobywali. Po zakończeniu kariery sportowej – trener w Gwardii i zasłużony działacz kultury fizycznej. Także Zasłużony Mistrz Sportu. Mąż Ludwiki z d. Mamełka.
Zmarł w Warszawie 28 kwietnia 1993 r.
*1960 Rzym: zapasy, styl klas., w. musza 52 kg – w pierwszej kolejce zremisował 2:2 z H. Hakolą (Finlandia), w drugiej pokonał 3:1 J. Jensena (Dania), w trzeciej przegrał 1:3 z M. Paziraye (Iran), zajmując 10 m. w turnieju (zw. D. Pirvulescu Rumunia).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 207 (tu brak miejsca urodzenia i błędny rok śmierci 1998); Pawlak, Olimpijczycy, s. 92 (tu brak miejsca urodzenia); Staniszewski, Dzieje, s. 112, 138, 147, 150; Kronika sportu, s. 1012, 1017; Księga sportu polskiego, s. 537, 539; Godlewski, Olimpijskie turnieje, s. 81, 215, 236; USC, AZ V/1252/93.