nauczyciel akademicki, siatkarka i czołowa oszczepniczka świata lat pięćdziesiątych, uczestniczka IO w Melbourne (1956) i Rzymie (1960).
Urodzona 25 kwietnia 1931 w m. Inwałd, gm. Andrychów, woj. bielskie, absolwentka Państwowego Liceum Administracyjno – Gospodarczego w Bielsku Białej (1951) i krakowskiej WSWF (1952-1955), gdzie otrzymała tytuł magistra wf (1958) i doktora wf (1978). Lekkoatletka (164 cm, 74 kg ) AZS Kraków (1953-1966), specjalistka w rzucie oszczepem. 17-krotna reprezentantka Polski w meczach międzypaństwowych 1953-1963 (18 startów, 8 zwycięstw indywidualnych), 3-krotna mistrzyni (1955, 1959, 1960) i 10-krotna rekordzistka Polski w rzucie oszczepem (od 51.18 w 1955 do 57.77 w 1960). Wysokie 6 m. zajęła również podczas mistrzostw Europy w Sztokholmie (1958) z wynikiem 49.48 (zw. D. Zatopkowa CSR – 56.02). Medal (srebrny) zdobyła podczas Uniwersiady w Turynie (1959) uzyskując 47.02. Tym razem na przeszkodzie do zwycięstwa stanęła mistrzyni olimpijska Ozolina (49.95). Rekordy życiowe: kula – 13.83 (28 maja 1960 Zabrze), dysk – 41.85 (1 maja 1965 Kraków) i oszczep – 57.77 (21 sierpnia 1960 Koblencja).
Była również znakomitą siatkarką (HKS Wierchy Inwałd i Beskid Andrychów), srebrną medalistką mistrzostw świata w Moskwie (1952) i brązową mistrzostw Europy w Pradze (1949), 23-krotną reprezentantką Polski (1949-1952). Po zakończeniu kariery zawodniczej – pracownik naukowy AWF Kraków i trener AZS Kraków (1955-1971). Zasłużona mistrzyni sportu (1965).
*1956 Melbourne: lekkoatletyka, rzut oszczepem – w elim. osiągnęła 47.76 (min. kwalifik. 43.00), w finale 6 m. na 14 start. z wynikiem 48.16 (zw. I. Jaunzeme ZSRR – 53.86).
*1960 Rzym: lekkoatletyka, rzut oszczepem – w elim. osiągnęła 48.04 (min. kwalifik. 48.00), w finale 5 m. na 13 start. z wynikiem 52.33 (zw. E. Ozolina ZSRR – 55.98).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 186-187; Pawlak, Olimpijczycy, s. 68; Łojewski, Mecze kobiet, s. 11; MP kobiet 1945-2002 (oprac. PZLA niepubl.); Kurzyński, Indeks LA 1945-1956 (oprac. niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 205, 209, 237, 247, 256, 259, 271; Mistrovstvi Evropy 1934-1974, s. 41; zur Megede , Die Geschichte der olympischen Leichtathletik, s. 161, 162, 230, 231; MES, t. 1 , s. 157, 158; Lekkoatletyka krakowska w cyfrach, s. 11, 14, 16, 34, 64; Mecner, 80 lat polskiej siatkówki, s. 175 i dalsze; Sportowcy XXX-lecia , s. 381, 382.