Wiesława Ryłko




hokeistka na trawie, ps. „Siwa”, olimpijka z Moskwy (1980), urzędniczka.

Urodzona 7 czerwca 1957 r. we Wrocławiu, córka Kazimierza i Janiny Konieczko; absolwentka miejscowego liceum ogólnokształcącego (1977, nie ukończyła studiów z AWF Wrocław), urzędniczka na Uniwersytecie Wrocławskim; hokeistka na trawie (159 cm,59 kg).

Debiutowała w 1970 r. w KKS Polonia Wrocław, zdobywając z tym klubem tytuły mistrza Polski w hali: wśród juniorek (1972-74) i seniorek (1972-75). Po przejściu do Polaru Wrocław i dalszym doskonaleniu umiejętności technicznych szybko stanęła na czele drużyny seniorek tego klubu, z którym zdobyła największe sukcesy – 4-krotne mistrzostwo Polski zarówno na boiskach otwartych , jak i w hali (1979-82). Powołana po raz pierwszy do reprezentacji Polski (1977) rozegrała w jej barwach w ciągu 4 lat 22 spotkania (1977-81). Bardzo dobrze wyszkolona techniczna technicznie, kierowała grą zespołu jako pomocnik rozgrywający. W roli kapitana drużyny wystąpiła w inauguracyjnym meczu na igrzyskach olimpijskich w Moskwie przeciwko reprezentacji Zimbabwe. Mistrzyni Sportu (1980).

*1980 Moskwa: zawodniczka drużyny hokeja na trawie, która po porażkach z Zimbabwe 0:4, Indiami 0:4, Austrią 0:3, ZSRR 0:6 i CSRS 0:1 w turnieju zajęła 6m. (6 zespołów, zw. Zimbabwe). Wystąpiła we wszystkich meczach jako kapitan zespołu. Skład drużyny zob. Bielska Dorota.