nauczyciel wf, trener, przedsiębiorca, zapaśnik wagi ciężkiej z Katowic, srebrny medalista olimpijski z Moskwy (1980).
Urodzony 21 marca 1957 w Katowicach, syn Ignacego i Weroniki z d. Świdurska, absolwent Technikum Górniczego w Dąbrowie Górniczej (1979, elektromonter) i studiował zaocznie na 3-letnim kierunku trenerskim – zapasy: zaliczony I semestr (1980/81) w katowickiej AWF.
Zapaśnik (187 cm, 103 kg) stylu klasycznego (w. ciężkiej 100 kg), reprezentant GKS Katowice (1971-1988), którego trenerami byli: Stanisław Turos, Jan Adamaszek, Antoni Masternak i Janusz Tracewski.
Napisano kiedyś o nim: „Olbrzym o twarzy grzecznego dziecka, pełen ciepła i łagodności” był jednocześnie zawodnikiem bardzo inteligentnym o ogromnej wydolności fizycznej i wspaniałej kondycji, a także dużej wiedzy taktycznej. Rozstrzygał walki na swoją korzyść dzięki wielkiej aktywności na macie (wspaniała praca rąk i nóg).
Wcześnie ujawnił się na arenie międzynarodowej zdobywając złoty (1977) i brązowy (1975) medal mistrzostw świata juniorów. 4-krotny mistrz Polski wagi ciężkiej – 1978, 1979, 1983, 1987, był także finalistą MŚ 1979 (5. msc), 1985 (6. msc) i srebrnym medalistą ME (1979). Największy sukces odniósł podczas IO w Moskwie (1980), gdzie wywalczył srebrny medal.
Zaraz potem wyjechał do Niemiec (1980-1983), a po powrocie do kraju (1983) rywalizował z A. Wrońskim i na przeszkodzie do drugiego startu olimpijskiego stanął bojkot igrzysk (1984). Zawodnik nie do końca spełniony. Powiodło mu się za to w interesach w Niemczech. Po zakończeniu kariery zawodniczej został działaczem sportu zapaśniczego (od 1996 członek zarządu Śląskiego ZZ) i instruktorem zapasów w GKS Katowice. Odznaczony m.in. złotym i dwukrotnie srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Srebrnym Krzyżem Zasługi (1980).
*1980 Moskwa: zapasy, styl klas., w. ciężka 100 kg – w pierwszej kolejce wygrał w 5.58 min. z S. E. Studagaardem (Dania), w drugiej zwyciężył w 5.27 min. G. Pikilidisa (Grecja), w trzeciej pokonał w 7.24 min. V. Andrei (Rumunia), w czwartej wygrał 5:2 z R. Menisevicem (Jugosławia), w piątej przegrał w 7.52 min. z G. Rajkowem (Bułgaria), zdobywając srebrny medal (zw. G. Rajkow Bułgaria).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 158; Pawlak, Olimpijczycy, s. 33; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 50-51; Staniszewski, Dzieje, s. 143; Kronika sportu, s. 1016; MES, t.1, s. 80, t. 2, s. 15; Godlewski, Olimpijskie turnieje, s. 97, 196, 202, 208, 236; Lipski, MEZ, t. VI, s. 18 (tu: ukończył AWF Katowice – 1987, trener kl. II); USC Katowice, AU 965/1957/1; Archiwum AWF Katowice (nie ukończył studiów); Wywiad środowiskowy.
