Władysław Stecyk

1

Medale igrzysk olimpijskich

1

st. chorąży sł. st. WP, trener, zapaśnik stylu wolnego poznańskiego Grunwaldu, trzykrotny olimpijczyk (1976, 1980, 1988), srebrny medalista z Moskwy (1980).

Urodzony 14 lipca 1951 w m. Radowo Małe, woj. szczecińskie, syn Piotra i Janiny Wielesiewicz, absolwent Technikum Samochodowego, st. chor. sł. st. WP (trener II kl.). Zapaśnik (156 cm, 52 kg) stylu wolnego (wagi muszej i koguciej), reprezentant LKS „Zieloni” Stargard Szczeciński i WKS Grunwald Poznań (1969-1988) z  którym współpracowali trenerzy: Jan Michalczyszyn, Michaił Szachow, Pietko Sirakow, Jan Frankiewicz, Józef Wojtasik, Ludwik Kuflowski i Eugeniusz Najmark. Niezniszczalny organizm. Ciągle walczył o limit wagi muszej 52 kg (bywały czasy, że przed wielkimi zawodami musiał zrzucić nawet osiem kilogramów), na olimpijski medal pracował 10 lat. Trener Najmark (kadra) wydał o nim jednoznaczną opinię: „Pracowity profesjonalista, odpowiedzialny za to co robił. Twardy. Dbał, by żyć higienicznie. Spanie o wyznaczonej porze, żadnych używek, papierosów, alkoholu.

Wspaniały technik. Doskonały rzut przez barki (dżaksarow). Atakował nogi przeciwnika. Swoje potrafił bronić”. Ciekawostka: posiada niezwykły jak u tak niskiego człowieka – chrypiący bas. Stąd czasami mówiono na niego Armstrong. 10-krotny mistrz Polski: w. muszej (1972, 1974, 1988, 1995) i koguciej (1976-1979, 1981, 1982), był też (w. musza): srebrnym medalistą MŚ (1977) i aż 6-krotnym brązowym medalistą ME (1974, 1975, 1977, 1978, 1980, 1983). 3-krotny olimpijczyk (1976, 1980, 1988). Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m.in. złotym, dwukrotnie srebrnym i raz brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia  Sportowe.

*1976 Montreal: zapasy, styl wolny, w. musza 52 kg – w pierwszej kolejce wygrał z J. Munkhochirem (Mongolia) przez dyskw., w drugiej pokonał w 1.26 min. J. Mewisa (Belgia), w trzeciej zwyciężył 3:1 N. Selimowa (Bułgaria), w czwartej przegrał w 5.39 min. z Y. Takadą (Japonia), w piątej uległ 0:4 A. Iwanowowi (ZSRR) i odp. z turnieju zajmując 6. msc (zw. Y. Takada Japonia).

*1980 Moskwa: zapasy, styl wolny, w. musza 52 kg – w pierwszej kolejce wygrał w 8.08 min. z P. Ciarnau (Rumunia), w drugiej pokonał 20:3 L. Ocanę (Kuba), w trzeciej zwyciężył 17:3 K. Ashokę (Indie), w czwartej wyciągnął wolny los, w piątej wygrał w 8.13 min. z L. Szabo (Węgry), w szóstej przegrał w 0.57 min. z A. Biełogłazowem (ZSRR), w finale pokonał 6:5 N. Selimowa (Bułgaria), zdobywając srebrny medal (zw. A. Biełogłazow ZSRR).

*1988 Seul: zapasy, styl wolny, w. musza 52 kg – w pierwszej kolejce wygrał na łopatki z G. Lamem (Nigeria), w drugiej zwyciężył w 1.48 min. S. Sapaterę (Indonezja), w trzeciej przegrał na pkt. z A. Seyhanli (Turcja), w czwartej pokonał na pkt. T. Bourdina (Francja), w piątej uległ w 2.52 min. W. Toguzowowi (ZSRR) i odp. z konk. (zw. M. Sato Japonia).

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 331-332; Pawlak, Olimpijczycy, s. 242; Staniszewski, Dzieje, s. 154, 159, 160; Kronika sportu, s. 1017; Księga sportu polskiego, s. 539; Godlewski, Olimpijskie turnieje, s. 94, 98, 141, 143, 227, 237; Duński, Od Paryża, s. 853-854;  Lipski, MEZ (w przygotowaniu do druku – tu  ukończył  LO  1981 i 3-letnie Studium trenerskie 1982); Wywiad środowiskowy.