trenerka, wszechstronna lekkoatletka ŁKS i bydgoskiego Zawiszy, złota, srebrna i brązowa medalistka igrzysk olimpijskich (1960, 1964), rekordzistka Świata i Europy, mistrzyni Europy (1962).
Urodzona 19 października 1937 w Brodni, woj. łódzkie (córka Józefa i Franciszki), absolwentka X Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława Konopczyńskiego w Łodzi (nauczycielka wf Janina Subocz) i pomaturalnego Studium Pielęgniarskiego.
Lekkoatletka (166 cm, 60 kg) ŁKS Łódź (1954-1960) i Zawiszy Bydgoszcz (1961-1968) specjalizująca się w skoku w dal (ustanowiła rekord Polski juniorek wynikiem 6.00), w biegu przez płotki i w sprincie. Decydującą rolę w doskonaleniu jej mistrzostwa sportowego odegrali trenerzy: Marian Hoffman, Emil Dudziński i Andrzej Piotrowski. 21-krotna reprezentantka Polski w meczach międzypaństwowych 1958-1966 (45 startów, 14 zwycięstw indywidualnych), 25-krotna rekordzistka kraju (100 m, 80 m pł, 4×100 m reprezentacyjna i klubowa) i 8-krotna mistrzyni Polski: 100 m (1960-1962), 80 m pł (1961, 1962, 1964, 1965), 4×100 m (1961). Rekordy życiowe: 100 m – 11.5 (20 lipca 1962 Warszawa), 200 m – 24.7 (31 lipca 1960 Łódź), 80 m pł – 10.5 (29 października 1964 Okayama), w dal – 6.22 (23 września 1962 Poznań), wzwyż – 1.50 (25 czerwca 1960 Tuła), 5 – bój – 4420 pkt. (25-26 czerwca 1960 Tuła). 2-krotna uczestniczka mistrzostw Europy (1958, 1962). W Budapeszcie (1962) zdobyła trzy medale: złote w biegu na 80 m pł (10.6) i sztafecie 4×100 m (44.5) biegnąc wraz z E. Szyroką , B. Sobottą i M. Piątkowską oraz medal brązowy w biegu na 100 m (11.4). Rekordzistka świata w sztafecie 4×100 m – 43.6 (21 października 1964 Tokio) i rekordzistka Europy w tej specjalności – 44.5 (16 września 1962 Belgrad). Zasłużona mistrzyni sportu, odznaczona m.in.: dwukrotnie Złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (1962, 1964) i Krzyżem Kawalerskim OOP (1964). Najlepsza sportsmenka Polski w plebiscycie czytelników „PS” (1962). Po wyjściu za mąż za znakomitego młociarza inż. Olgierda Ciepłego (ślub także w dniu urodzin 19 października (1960) – osiadła (1961) w Bydgoszczy (za sprawą płk Edmunda Mileckiego, wiceszefa „Zawiszy”), gdzie przez wiele lat pracowała jako urzędniczka w Zakładach Mięsnych i zajmowała się (trener II kl.) szkoleniem młodzieży lekkoatletycznej WKS Zawisza (wraz z mężem). Ma dwie córki (Aleksandra i Lidia). Działaczka społeczna. Honorowa Obywatelka Bydgoszczy (1996). Wiceprzewodnicząca Regionalnej Rady Olimpijskiej i szefowa Komisji ds. olimpijczyków w tym mieście. Teresa Ciepły zmarła w Bydgoszczy 8 marca 2006 roku. Miała 68 lat.
*1960 Rzym: lekkoatletyka, 100 m – 3. msc w VII przedb. (5 zaw.) z czasem 12.1, 3. msc w IV ćwierćfin. (6 zaw.) z czasem 12.0, 5. msc w II półfin. (6 zaw.) z czasem 11.9 , odp. z konk. (zw. W. Rudolph, USA – 11.0); 80 m pł – 2. msc w V przedb. (4 zaw.) z czasem 11.3, 5 m. w II półfin. (6 zaw.) z czasem 11.2, odp. z konk. (zw. I. Press, ZSRR – 10.8); 4×100 m – 3. msc w II przedb. (5 zesp.) z czasem 45.3, 3. msc w finale (6 zesp.) z czasem 45.0 (zw. USA – 44.5) zdobywając brązowy medal. Partnerkami w sztafecie były: C. Jesionowska – Gerwin, H. Richter – Górecka i B. Janiszewska – Sobotta.
*1964 Tokio: lekkoatletyka, 80 m ppł – 3. msc w IV przedb. (7 zaw.) z czasem 10.7, 2 m. w I półfin. (8 zaw.) z czasem 10.7 i 2 m. w finale z czasem 10.5 (zw. K. Balzer NRD – 10.5) zdobyła srebrny medal w dniu urodzin 19 października (w obecności cesarza Japonii Hirohito); 4×100 m – 1. msc w I przedb. (8 zesp.) z czasem 44.6 i 1. msc w finale (8 zesp.) z czasem 43.6, złoty medal. Partnerkami biegnącej na pierwszej zmianie T. Ciepły były: H. Górecka, I. Kirszenstein i E. Kłobukowska, która na finiszu rozgromiła reprezentantki USA (rezerwowymi sprinterkami sztafety, którą w ostatniej chwili zestawił trener Andrzej Piotrowski były: M. Piątkowska i B. Sobotta. Wielki i pamiętny triumf polskiej sztafety kobiecej miał miejsce 21 października.
Bibl.: Żurowski M., Sztafeta bez mety; Bydgoski Informator Kulturalny, luty 1996; Głuszek, Leksykon 1999, s. 171; Pawlak, Olimpijczycy, s. 49; Bogusz, Łódzcy olimpijczycy, s. 166; Duński, Od Paryża, s. 1001-1002; Najlepsi z najlepszych, s. 110-113; Kurzyński, Indeks LA 1957-1970 (oprac. niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 172, 200, 232, 247, 256, 258, 260; MP kobiet 1945-2001 (oprac. PZLA niepubl.); Łojewski, Mecze kobiet, s. 10; zur Megede, Die Geschichte der olympischen Leichtathletik, t. 2, s. 220, 225, 231, 232, 300, 301, 310; Mistrovstvi Evropy 1934-1974, s. 4, 17, 20; Bydgoszczanie XX wieku, s. 26-29. Uwaga: we wszystkich źródłach podaje się błędnie miejsce urodzenia – Łódź.
