JOACHIMOWSKI MICHAŁ
prawnik, czołowy trójskoczek lat siedemdziesiątych, halowy mistrz Europy, olimpijczyk z Monachium (1972) i Montrealu (1976).
Urodzony 26 września 1950 w Żninie, absolwent Wydziału Prawa UW, prawnik. Lekkoatleta (185 cm, 77 kg) bydgoskich klubów Budowlanych (1967-1970 i 1973-1978), Zawiszy (1971-1972) i Polonii Warszawa (1979-1981) specjalizujący się w trójskoku, podopieczny trenerów: Kazimierza Koszewskiego i Tadeusza Starzyńskiego. 20-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1970-1978 (20 startów, 9 zwycięstw indywidualnych), 6-krotny mistrz kraju w trójskoku (1972-1976, 1978) i 1-krotny rekordzista Polski w tej specjalności – 17.06 osiągnięty 2 czerwca 1973 w Warszawie, co jest również rekordem życiowym tego zawodnika. Mistrz Uniwersiady w Rzymie (1975), gdzie wygrał wynikiem 16.54 i zajął 5 m. (16.53) w finale trójskoku podczas mistrzostw Europy w Rzymie (1974). Dobre wyniki uzyskał podczas HME: w Rotterdamie (1973) był 2 (16.75), w Göteborgu (1974) zdobył tytuł mistrzowski (17.03), a w Katowicach (1975) wywalczył ponownie srebrny medal (16.90). Działacz sportowy i związkowy. Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m. in. złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i medalem „Kalos Kagathos” (2001).
Zmarł 19 stycznia 2014 roku.
*1972 Monachium: trójskok – 2. miejsce w II grupie elim. (17 zaw.) z wynikiem 16.43 (min. kwalifik.16.20), w finale 7. miejsce (8 zaw.) z wynikiem 16.69 (zw. W. Saniejew, ZSRR – 17.35).
*1976 Montreal: trójskok – 9. miejsce w I grupie elim. (12 zaw.) z wynikiem 16.29 (min. kwalifik.16.30), odp. z konk. (zw. W. Saniejew, ZSRR – 17.29).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 216; Pawlak, Olimpijczycy, s. 104; Łojewski, Mecze mężczyzn, s. 42, 326; Rozum, Osiągnięcia, Trójskok, s. 191; Kurzyński, Indeks LA 1957-1970 (oprac. niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 64, 106, 133, 155; „Lekkoatletyka”, 1972, nr 11, s. 17, 1976, nr 10 , s. 22; European Indoor Handbook, s. 45; Poznajmy ich bliżej, Skok powyżej 17 m, „Lekkoatletyka”, 1972, nr 8, s. 21-22.
