Barbara Halina Eustachiewicz - Kowal (Przygoda)

EUSTACHIEWICZ – KOWAL (PRZYGODA) BARBARA HALINA

EUSTACHIEWICZ - KOWAL (PRZYGODA) BARBARA HALINA

nauczycielka wf, trenerka, gimnastyczka klubów śląskich, mistrzyni Polski, uczestniczka MŚ i ME, olimpijka z Rzymu (1960) i Tokio (1964).

Urodzona 5 listopada 1938 w Mysłowicach, córka Antoniego i Beaty Jakubik, absolwentka zaocznego Liceum Ogólnokształcącego w Katowicach (1965) i warszawskiej AWF (1970), gdzie otrzymała tytuł magistra wf (i uprawnienia trenera II kl.).

Gimnastyczka (159 cm / 59 kg) Budowlanych Mysłowice (1948-1951), Spójni Katowice (1952-1958) i Gwardii Katowice (1959-1976), w kadrze narodowej od 1958 (trenowała w ośrodku sportowym w Świętochłowicach), podopieczna trenerów: Jerzego Dziuby i Stefana Wiśniewskiego.

5-krotna mistrzyni Polski: skok przez konia (1961, 1963), ćwiczenia wolne (1962, 1963). 2-krotna wicemistrzyni Polski w wieloboju (1961, 1964). 3-krotna brązowa medalistka MP w wieloboju (1960, 1962, 1963). Uczestniczka MŚ: 1962 Praga – drużynowo 7. na 23 startujących, indywidualnie w wieloboju 45. na 116 startujących i ME: 1961 Lipsk – indywidualnie w wieloboju 12. na 33 startujących.

Zasłużona Mistrzyni Sportu (1967), odznaczona m.in. brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe oraz Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi. Zasłużona Działaczka Kultury Fizycznej (od 1980 sędzia międzynarodowy w gimnastyce, działaczka PZG i OZG).

*1960 Rzym: 4-bój  ind. – 24. na 124 start. z notą 73.298 (zw. L. Łatynina, ZSRR – 77.031); ćwiczenia wolne – 33. z notą 18.600 (zw. L. Łatynina, ZSRR – 19.583); równoważnia – 28. z notą 18.233 (zw. E. Bosakova, CSRS – 19.283); poręcze – 37. z notą 18.466 (zw. P. Astachowa, ZSRR – 19.616); skok przez konia – 36. z notą 17.999 (zw. M. Nikołajewa, ZSRR – 19.316); 4-bój druż. – 5. na 17 start. z notą 368.620 (zw. ZSRR – 382.320). Partnerkami E. (73.298) w drużynie były: B. Dziuba (71.898), N. Kot (74.864), E. Mondry (72.764), G. Niedurny (72.647) i D. Stachów (73.930).

*1964 Tokio: 4-bój ind. – 33. na 86 start. z notą 74.197 (zw. V. Èaslavska, CSRS – 77.564); ćwiczenia wolne – 33. z notą 18.599 (zw. L. Łatynina, ZSRR – 19.599); równoważnia – 39. z notą 18.432 (zw. V. Èaslavska, CSRS – 19.449); poręcze – 24. z notą 18.633 (zw. P. Astachowa, ZSRR – 19.332); skok przez konia – 38. z notą 18.533 (zw. V. Èaslavska, CSRS – 19.483); 4-bój druż. – 7. na 10 start. z notą 371.287 (zw. ZSRR -380.890). Partnerkami E. w drużynie były: E. Apostolska, G. Bryłka, D. Miller, G. Niedurny i M. Wilczek.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 185 (tu  błędnie miejsce urodzenia: Katowice); Pawlak, Olimpijczycy, s. 66;  Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 75; Porada, Igrzyska, s. 849, 861 /tu błędnie podano, że na IO ’60 zajęła  w ćwiczeniach na równoważni 61. miejsce, zaś na poręczach 62 m./; Kronika Sportu, s. 896, 897; Dziuba, Górnośląscy olimpijczycy w gimnastyce, s. 10, 40; AAWF Warszawa, D-1548 / Z; Wywiad środowiskowy.