KMIECIK KAZIMIERZ
ps. „Suchy”, „Badyl”, piłkarska legenda krakowskiej Wisły, złoty (1972) i srebrny (1976) medalista olimpijski z Monachium i Montrealu, brązowy medalista mistrzostw świata (1974).
Urodzony 19 września 1951 roku w Węgrzcach Wielkich, syn Władysława i Julii Jarzyna, absolwent szkoły zawodowej i Szkoły Trenerskiej PZPN. Piłkarz (175 cm, 73 kg), napastnik, wychowanek LZS Węgrzcanka Węgrzce Wielkie (1961-1965), zawodnik Cracovii (1965-1967), Wisły Kraków (1968-1981 i 1982), belgijskiej SC Charleroi (1981), greckiej Larissy (1982-1985, mistrz Grecji 1983, finał i Puchar Grecji), niemieckiego Stuttgarter Kickers (1985-1988) i OFV Offenburg (1988-1989). Przede wszystkim „wiślak” (jeden ze słynnej trójki: Kapka – Kusto – Kmiecik), najlepszy strzelec w historii tego klubu. W ciągu 15 ligowych sezonów (1968-1981, 1983) rozegrał 304 mecze i strzelił 153 gole. Król strzelców I ligi: 1976 /20/, 1978 /15/, 1979 /17/, 1980 /24). W reprezentacji Polski (rozegrał 34 A + 3 i zdobył 8 goli).
Debiutował już za kadencji Górskiego (w meczu oficjalnym z Ghaną w 1972), który zabrał krakowskiego napastnika do Monachium, ale przez wszystkie lata gry w reprezentacji był tylko dublerem (zmiennikiem), nie mogąc wygrać rywalizacji z tej klasy napastnikami jak Lato czy Szarmach. Podobnie było na mistrzostwach świata w RFN (1974), gdzie zagrał tylko w meczu ze Szwecją i Niemcami (w sumie 40 minut), kiedy decydowały się losy naszego awansu do wielkiego finału. Wystąpił także, po raz drugi na IO w Montrealu. Praktycznie pomijany przez Gmocha, wrócił do kadry narodowej za kadencji Ryszarda Kuleszy. Pożegnał się z reprezentacją w wyjazdowym i zwycięskim (4:1) meczu z Kolumbią w Bogocie (9 lipca 1980). Po zakończeniu kariery zawodniczej (część zagraniczna była równie ciekawa), został szkoleniowcem, ukończył „Akademię Kuleszy” i pracował w krakowskiej Wiśle (asystent głównych trenerów klubu). Odznaczony m. in. złotym (dwukrotnie) Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Krzyżem Kawalerskim OOP.
*1972 Monachium: pomocnik drużyny piłkarskiej, która w grupie elim. (4 druż.) pokonała Kolumbię 5:1, Ghanę 4:0 i NRD 2:1, zajmując 1. msc w grupie; w grupie półfin. (4 druż.) zremisowała z Danią 1:1 oraz zwyciężyła ZSRR 2:1 i Maroko 5:0 (1 bramka Kmiecika), zajmując 1. msc w grupie; w meczu finałowym wygrała z Węgrami 2:1 (0:1), zdobywając złoty medal. Wystąpił w dwóch meczach z Ghaną i Marokiem. Skład drużyny zob. – Anczok Zygmunt.
*1976 Montreal: napastnik drużyny piłkarskiej, która w grupie elim. (3 druż.) pokonała Iran 3:2 i zremisowała z Kubą 0:0, zajmując 1. msc w grupie; w ćwierćfin. zwyciężyła KRL-D 5:0; w półfin. wygrała z Brazylią 2:0: w finale przegrała z NRD 1:3 (0:2), zdobywając srebrny medal. Wystąpił w meczach z Iranem, Kubą, Brazylią i NRD. Skład drużyny zob. – Benigier Jan.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 229; EP Fuji: Wisła, s. 179, Biało-Czerwoni, t. 20, s. 170, Liga polska, t. 25, s. 175, 183, Herosi Mundiali, t. 8, s. 97; Gowarzewski, Encyklopedia, s. 405; Gowarzewski, Biało-Czerwoni, s. 364; Duński, Od Paryża, s. 344-345; Pawlak, Olimpijczycy, s. 119; Najlepsi z najlepszych, s. 150-155.
