inżynier mechanik, trener, zapaśnik stylu klasycznego, mistrz Polski, medalista mistrzostw świata, olimpijczyk z Rzymu (1960) i Tokio (1964).
Urodzony 28 lutego 1938 w Osieku koło Starogardu Gdańskiego, syn Bernarda, absolwent Politechniki Krakowskiej (inżynier mechanik). Zapaśnik (164 cm, 62 kg) stylu klasycznego (wagi koguciej 57 kg i piórkowej 63 kg), reprezentował barwy: Spójni Gdańsk, Siły Mysłowice, Górnika Wesoła i Zagłębia Wałbrzych (1950-1965), trenowany przez Jana Majewicza. Nieformalny przywódca reprezentacji narodowej lat sześćdziesiątych (dusza towarzystwa, niezwykle dowcipny, jedyny w tamtych czasach w kadrze zawodnik z dyplomem inżyniera).
Do perfekcji doprowadził dwa chwyty („wywrotka” w pozycji stojącej i „wózek” w parterze) i dzięki ogromnej inteligencji (prawidłowe działania taktyczne), odnosił dzięki temu wiele zwycięstw. 6-krotny mistrz Polski: styl klas., w. kogucia – 1959-1961, w. piórkowa – 1963, 1965; styl wolny, w. kogucia – 1957. Brązowy medalista MŚ w Tampere (1965), styl klas., w. piórkowa oraz finalista MŚ 1961 – 5 m., 1966 – 4 m. Zwycięzca Turnieju im. Władysława Pytlasińskiego (1965). Olimpijczyk (1960, 1964). Po zakończeniu kariery sportowej (trener I kl.) pracował jako szkoleniowiec w Górniku Wesoła i Zagłębiu Wałbrzych (jego wychowankiem był olimpijczyk Tadeusz Godyń). Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m. in. brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
*1960 Rzym: zapasy, styl klas., w. kogucia 57 kg – w pierwszej kolejce przegrał 1:3 z G. Gramellinim (Włochy), w drugiej położył na łopatki w 4.09 min. R. Tuominena (Finlandia), w trzeciej zremisował z M. Ichiguchi (Japonia), w czwartej położył na łopatki w 11.35 I. Hodosa (Węgry), w piątej przegrał 1:3 z I. Cerneą (Rumunia), zajmując w turnieju 7-8 m. (zw. O. Karawajew ZSRR).
*1964 Tokio: zapasy, styl klas., w. kogucia 57 kg – w pierwszej kolejce pokonał 3:1 S. Shafizada (Iran), w drugiej przegrał 1:3 z Rumunem I. Cerneą, w trzeciej uległ 1:3 W. Trostianskiemu (ZSRR), zajmując w turnieju m. 11-12 (zw. M. Ichiguchi Japonia).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 229; Pawlak, Olimpijczycy, s. 119; Gebert, Poczet olimpijczyków, s. 111; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 64; Staniszewski, Dzieje, s. 138, 149; 50 lat PZZ, s. 16; Kronika sportu, s. 1013, 1017; Księga sportu polskiego, s. 537, 539; Godlewski, Olimpijskie turnieje, s. 81, 85, 216, 236; Lipski, MEZ (w przygotowaniu do druku); Wywiad środowiskowy.
