mechanik, trener, przedstawiciel najliczniejszej na Górnym Śląsku rodziny hokeja na trawie, zawodnik Piasta Gliwice, Grunwaldu Poznań i AZS AWF Katowice, olimpijczyk z Rzymu (1960).
Urodzony 16 stycznia 1939 w Zwięczycy k/Rzeszowa, syn Jakuba i Michaliny, absolwent Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Gliwicach (mechanik).
Hokeista na trawie (173 cm / 68 kg). Karierę zawodniczą rozpoczął w Piaście Gliwice (1955) już jako 16-latek występując w drużynie seniorów i kontynuował ją w AZS AWF Katowice (1959-1974), w czasie służby wojskowej w WKS Grunwald Poznań (1959-1961). W 1974 powrócił do macierzystego klubu i grał w Piaście do 1978. 36-krotny reprezentant Polski (pomocnik-podstawowy rozgrywający drużyny narodowej (1958-1966), zdobywca 1 bramki. Po zakończeniu czynnej kariery zawodniczej był trenerem i przez 20 lat sędzią hokejowym. Jest przedstawicielem najliczniejszej na Górnym Śląsku rodziny hokejowej. Wszyscy czterej bracia (Zbigniew, Sylwester, Roman, Jan) grali w hokeja i reprezentowali barwy narodowe.
Zasłużony Mistrz Sportu (1974) odznaczony m.in. Brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Zmarł 25 marca 2021 roku.
*1960 Rzym: członek drużyny hokeja na trawie, która po zwycięstwie nad Japonią 2:1, porażce z Pakistanem 0:8 i remisie z Australią 1:1 zajęła 3 m. w grupie elim. wraz z Australią. Dodatkowy mecz o 2 m. w grupie z Australią Polacy przegrali 0:2. Grał w meczach z Japonią i Pakistanem. W rozgrywce o m. 9-12 (z Holandią, Belgią i Francją) już nie wzięli udziału z powodu wcześniejszego wyjazdu do kraju i zajęli ostatecznie w turnieju 12m. Skład drużyny zob. – Dąbrowski Kazimierz.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 274 (tu brak miejsca urodzenia i błędny dzień urodzenia: 13); Karwacki, Historia bez tajemnic, s. 133; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 70; Kuczyński, Święta gra, s. 162; Pawlak, Olimpijczycy, s. 171.
