adwokat, wioślarz, olimpijczyk z Paryża (1924), zasłużony działacz sportowy.
Urodzony 27 czerwca 1892 w majątku Czermin (pow. Rypin) w rodzinie ziemiańskiej jako syn Mariana i Julii z Machcińskich szkołę powszechną ukończył w Bielsku Płockim, a dalszą naukę kontynuował w Warszawie. Tu zdał maturę (1917) i ukończył studia na Wydziale Prawnym UW, gdzie otrzymał stopień magistra praw i nauk politycznych (1924). Po odbyciu aplikacji (1929) został wpisany na listę adwokatów Izby Warszawskiej. Przygodę ze sportem rozpoczął w gimnazjum (pływanie, wioślarstwo), ale dopiero w latach dwudziestych, jako sternik osad warszawskiego AZS zaczął zaliczać się do krajowej czołówki zdobywając tytuły mistrza Polski w czwórce ze sternikiem (1920, 1923-1925) i ósemce (1922, 1926).
Wszedł też do grona olimpijczyków. W roku olimpijskim (1924) zdobył (czwórka ze sternikiem) złoty medal podczas akademickich mistrzostw świata w Warszawie, a w mistrzostwach Europy (ósemki) wywalczył 6 m. (1926). Dwa lata później zakończył karierę sportową. Był także, od pierwszych chwil po odzyskaniu niepodległości, bardzo zaangażowanym działaczem sportowym. Stworzył podwaliny pod silne podstawy AZS Warszawa, którego był prezesem (1919-1921), aktywnie uczestniczył w pracach nad utworzeniem Centrali Polskich Akademickich Związków Sportowych (1923), której został wiceprezesem, sekretarzował referatowi sportu i wf Ministerstwa Zdrowia (1921-1922), PZTW i wydziałowi wioślarstwa PKIO. We wrześniu 1939 nie został przyjęty do wojska ze względu na limit wieku w Marynarce Wojennej. Po przedostaniu się na Zachód służył w PSZ jako prawnik. Po zakończeniu wojny osiedlił się w Londynie, gdzie aktywnie włączył się w nurt życia społecznego polskich środowisk wojskowych będąc przez wiele lat prezesem (1951-1968) Stowarzyszenia Marynarki Wojennej – Polish Naval Association (w 1965 mianowany kapitanem MW, a w 1969 komandorem honorowym).
Zmarł w Londynie 20 kwietnia 1985 roku i pochowany został na Gunnsersbury Cemetry.
*1924 Paryż: wioślarstwo, sternik osady czwórka ze sternikiem – 3 m. w przedb. (3 osady) i odp. z konk. (zw. Szwajcaria – 7.18,4). Płynął z: A. Brzozowskim, H. Fronczakiem, E. Kowalcem i J. Szawarą.
Bibl.: Słownik WF, 1989, z. 4, s. 130-133 (Ryszard Wryk); Głuszek, Leksykon 1999, s. 279 (tu miejsce urodzenia Czermin – Rosja i data śmierci 21.04 ); Pawlak, Olimpijczycy, s. 178 (tu także dzień śmierci 21.04); Wryk, Akademicki, s.8 i dalsze; Pół wieku AZS, s. 53 i dalsze; Wryk, Władysław Kajetan Nadratowski 1892-1985, „Akademicki Przegląd Sportowy” 1988, nr 8, s. 58-64; Kobendza, 80 lat PZTW, s. 54, 78, 202; CAW: AP (b. sygn.); Biogram + zasób archiwalny (w:) Guide to the Archives of the Polish Institute and Sikorski Museum, Londyn 1985, t. 1, s. 232.
