piłkarz, rezerwowy bramkarz ekipy olimpijskiej z Barcelony (1992), srebrny medalista olimpijski.
Urodzony 12 stycznia 1974 w Lublinie (syn Zdzisława, bramkarza drugoligowej Lublinianki w latach siedemdziesiątych), absolwent Zasadniczej Szkoły Gastronomicznej w Bydgoszczy.
Piłkarz (186 cm / 82 kg): Lublinianki (1986-1990), Zawiszy Bydgoszcz (1990-1993, liga), stołecznej Legii (1993-1994) i Polonii (1994, liga), poznańskich klubów Warty (1995-1996, liga) i Lecha (1996-1997, liga), Widzewa Łódź (1997-1998) i FF Viborg, Dania (od 1998 – Puchar Danii 2000).
Wystąpił po jednym sezonie ligowym w stołecznej Polonii (1994, 13 meczów) i Widzewie (1998, 31 meczów). Reprezentant Polski (2 A) w 1997 z Łotwą (3:2) i Litwą (2:0). Rozegrał również 70 spotkań w reprezentacji Polski juniorów i tzw. młodzieżówce.
Brązowy medalista mistrzostw Europy juniorów w Erfurcie w Niemczech (1990). Brał czynny udział w eliminacjach drużyny olimpijskiej rozgrywając 13 spotkań. Na samych igrzyskach w Barcelonie 18-letni rezerwowy bramkarz (zastępca Aleksandra Kłaka) nie wziął udziału w żadnym meczu (trener Janusz Wójcik nie dał mu szansy gry nawet jednej minuty). Pomijano go w wykazach polskich olimpijczyków.
Odznaczony Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe medalem 70-lecia PZPN.
*1992 Barcelona: piłka nożna, rezerwowy bramkarz drużyny piłkarskiej, która pokonała Kuwejt 2:0, Włochy 3:0, zremisowała z USA 2:2, zwyciężyła Katar 2:0, Australię 6:1 i przegrała mecz o złoty medal z Hiszpanią 2:3, zdobywając srebrny medal olimpijski.
Bibl.: Duński, Od Paryża, s. 620; Pawlak, Olimpijczycy, s. 189 (tu błędnie miejsce urodzenia Bydgoszcz); EP Fuji: Legia Warszawa, s. 190, Widzew, s. 173, Polonia, s. 257, Rocznik 92-93, t. 5, s. 47, Rocznik 2000, t. 24, s. 207, Rocznik 2000-2001, t. 26, s. 239; Gowarzewski, Biało-Czerwoni, s. 368; Łódzki OZPN 80 lat, s. 159; Kto jest kim w Polsce, Ed. III, 1993, s. 518-519.
