Stanisław Ożóg (1930-1998)




kpt. sł. st. WP, czołowy długodystansowiec lat pięćdziesiątych, olimpijczyk z Rzymu (1960).

Urodzony 11 kwietnia 1930 w m. Daszawa, pow. Stryj w rodzinie Władysława i Agnieszki Kozdra ukończył Zasadniczą Szkołę Metalową w Sulęcinie (1950) i Technikum Ekonomiczne w Krakowie oraz Oficerską Szkołę Piechoty nr 3 (1952). Zaczął biegać w wojsku. Długodystansowiec WKS Gdańsk (1952), OWKS Lublin (1953-1956) i Wawelu Kraków (1957-1962), 31-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1953-1964 (32 starty, 9 zwycięstw indywidualnych), 11-krotny mistrz kraju: na 10000 m (1954, 1956, 1957, 1959, 1961, 1962) oraz w biegach przełajowych na 12 km (1955, 1957, 1958, 1960) i 8 km (1961) i 6-krotny rekordzista Polski m.in. na 10, 15 i 20 km oraz w biegu godzinnym.

3-krotny uczestnik mistrzostw Europy: w Bernie (1954) w biegu na 10000 m zajął 13 m. w Sztokholmie (1958) także na 10000 m był 5 na 22 startujących (zw. Z. Krzyszkowiak) i w Belgradzie (1962) zajął 9 m. w maratonie. Rekordy życiowe: 1500 m – 3.52.2 (18 maja 1954 Wałcz), 3000 m – 8.03.6 (15 czerwca 1958 Warszawa), 5000 m – 13.59.2 (1 maja 1959 Rzeszów), 10000 m – 29.03.2 (19 sierpnia 1958 Sztokholm), maraton – 2:30.32,2 (16 września 1962 Belgrad). Żonaty (trener), dwoje dzieci. Zasłużony mistrz sportu. Trener i działacz sportowy.

Zmarł w Sulęcinie 25 listopada 1998 r.

*1960 Rzym: lekkoatletyka, 10000 m – 18 m. na 32 start. z wynikiem 30.01.0 (zw. P. Bołotnikow ZSRR – 28.32.2).

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 290; Pawlak, Olimpijczycy, s. 192; Kurzyński, Indeks LA 1945-1956 (oprac. niepubl.); Łojewski, Mecze mężczyzn, s. 48, 348, 349; MP mężczyzn 1945-2002 (oprac. PZLA niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 37, 41, 99, 138, 153; MES, t. 2, s. 237; zur Megede, Die Geschichte der olympischen Leichtathletik, s. 193; Dokumenty z wojska (brak sygnatur).