technik budowlany, wszechstronny sportowiec poznański, koszykarz słynnego KPW, olimpijczyk z Berlina (1936).
Urodzony 9 maja 1912 w Kramsku k. Konina, syn Adama i Heleny Marciniak, naukę kontynuował w Poznaniu: tamtejszym gimnazjum K. Marcinkowskiego (gdzie otrzymał świadectwo dojrzałości) i Państwowej Szkole Budownictwa (gdzie zdobył tytuł technika projektanta). Już w szkole uprawiał kilka sportów, ale największe sukcesy odniósł w koszykówce.
Z gimnazjalnej drużyny przeniósł się do poznańskiego AZS (trzykrotne mistrzostwo Polski 1930-1932), a od marca 1932 reprezentował barwy słynnego, znanego w Europie KPW z którym wraz z kolegami (Z. Kasprzak, E. Łój, Z. Różycki, F. Grzechowiak, J. Śmigielski) zdobył dwa tytuły mistrza (1935, 1939) i raz wicemistrza (1937) Polski. 16-krotny reprezentant kraju (zdobywca 108 pkt). Olimpijczyk.
Odniósł także inne znaczące sukcesy sportowe: w piłce ręcznej z zespołem KPW (mistrz Polski 1937, 1938), w hokeju na lodzie z AZS Poznań (mistrz Polski 1933) i w wioślarstwie (mistrz Polski 1935 w ósemce KW-04. Tuż po zakończeniu II wojny światowej, w barwach KKS Poznań zdobył jeszcze tytuły mistrza Polski w koszykówce i piłce ręcznej (1946) po czym aktywnie uczestniczył w organizacji i odbudowie życia sportowego w Poznaniu i Wielkopolsce.
Największe sukcesy odniósł jako trener koszykarzy I ligowego KKS Lech Poznań: 4-krotne mistrzostwo (1949, 1951, 1955, 1958) i 2-krotne wicemistrzostwo Polski (1948, 1950). Był także trenerem drużyn reprezentacyjnych: męskiej (przygotowania do IO w Helsinkach 1952 ) i żeńskiej (1960-1962). Żonaty ze sportsmenką Heleną Gasparską, z którą miał dwie córki (Bogusława, Zdzisława).
Zmarł w Poznaniu 9 grudnia 1982 i pochowany jest na Cmentarzu Junikowskim.
* 1936 Berlin: członek drużyny koszykówki, która w pierwszej kolejce przegrała z Włochami 28:44, ale w spotkaniu dodatkowym wyciągnęła wolny los przechodząc do dalszych eliminacji. W drugiej rundzie Polacy przegrali z Japonią 31:43, wygrywając jednak w meczu dodatkowym z Łotwą 28:23 awansowali do trzeciej rundy. Po zwycięstwie nad Brazylią 33:25 drużyna polska w ćwierćfin. wygrała z Peru vo, w półfin. przegrała z Kanadą 15:42, a w pojedynku o brązowy medal uległa Meksykowi 12:26, zajmując ostatecznie 4 m. w turnieju (zw. USA). Skład drużyny zob. – Filipkiewicz Zdzisław.
Bibl.: Słownik WF, 1985, z. 1, s. 102-103 (Andrzej Wernic); Głuszek, Leksykon 1999, s. 294; Pawlak, Olimpijczycy, s. 196 (tu błędnie rok śmierci 1987); MES, t. 2 , s. 244; USC Poznań, AZ 6440/1982.
