mgr wf, jedna z najwszechstronniejszych lekkoatletek polskich, złota i brązowa medalistka mistrzostw Europy, trzykrotna uczestniczka IO (1952, 1960, 1964).
Urodzona 24 lutego 1931 w Goleni (Rumunia), po zawierusze wojennej z Wileńszczyzny osiadła wraz z rodzicami (Czesław i Zofia z Hryniewieckich) w Giżycku, gdzie ukończyła Państwowe Koedukacyjne Gimnazjum i Liceum (1950). Tam też dzięki nauczycielowi wf (Bolesław Kłosowski) po raz pierwszy pobiegła 100 m (14.5, 13.2) i skoczyła w dal (4.80, 4.98) uczestnicząc w meczu lekkoatletycznym Giżycko – Olsztyn. Po przyjściu na studia do Warszawy (1950), które ukończyła w AWF w 1961 (mgr wf), uzyskała już (po rocznym treningu) 12.3 na 100 m i 5.57 w skoku w dal. Ogłoszono ją wtedy następczynią Stanisławy Walasiewiczówny (nieco później zaczęła biegać również przez płotki, które stały się nawet jej ulubioną i koronną konkurencją). Lekkoatletka MKS Matura Giżycko (1948), Lechii Olsztyn (1949), Związkowca Olsztyn (1950), AZS Warszawa (1951-1953), Kolejarza Piotrowice (1954-1955) i Legii Warszawa (1957-1964), podopieczna trenerów: Mariana Hoffmana, Gerarda Macha i Andrzeja Piotrowskiego.
36-krotna reprezentantka Polski w meczach międzypaństwowych 1951-1964 (69 startów, 10 zwycięstw indywidualnych), 1-krotna rekordzistka świata w sztafecie 4×100 m – 44.2 (13 września 1964 Łódź), 2-krotna rekordzistka Europy także w sztafecie – 44.5 (16 września 1962 Belgrad) i 44.4 (5 września 1964 Budapeszt), 22-krotna rekordzistka Polski (80 m pł oraz w sztafetach i wielobojach) i 13-krotna mistrzyni kraju: 100 m (1951, 1952), 80 m pł (1959, 1963), sztafeta 4×100 m (1954, 1957-1960, 1964), w dal (1951, 1958) i 5-boju (1954).
Rekordy życiowe: 100 m – 11.7 (20 lipca 1962 Warszawa), 200 m – 24.7 (5 października 1963 Kassel), 80 m pł – 10.6 (16 września 1962 Belgrad), w dal – 6.10 (21 lipca 1959 Warszawa), wzwyż – 1.53 (31 sierpnia 1963 Nowa Huta), 5-bój – 4658 pkt. (5-6 października 1963 Kassel). Najcenniejsze sukcesy odniosła podczas startów (3) w mistrzostwach Europy (1954, 1958, 1962) zdobywając 3 medale: brązowy w sztafecie 4×100 m (Sztokholm 1958) wraz z B. Janiszewską, C. Jesionowską i M. Bibro, brązowy w biegu na 80 m pł – 10.6 (zw. Polka T. Ciepły także 10.6) i złoty w sztafecie 4×100 (wraz z T. Ciepły, B. Sobottą i E. Szyroką ) – oba w Belgradzie (1962). Nauczycielka wf, trenerka, Zasłużona Mistrzyni Sportu, odznaczona m.in. Złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
Zmarła 19 grudnia 2020 roku.
*1952 Helsinki: lekkoatletyka, skok w dal – w elim. osiągnęła 5.09 (min. kwalifik. 5.30) i odp. z konk. (zw. Y. Williams, N. Zelandia – 6.24); 4×100 m – 4 m. w I przedb. (5 druż.) z wynikiem 48.1, odp. z konk. (zw. USA – 45.9). Partnerkami P. w sztafecie były: M. Arndt, G. Minicka i E. Szwajkowska.
*1960 Rzym: lekkoatletyka, skok w dal – w elim. osiągnęła 5.95 (min. kwalifik. 5.80), w finale 11 m. (19 zaw.) z wynikiem 5.98 (zw. W. Krepkina ZSRR -6.37).
*1964 Tokio: lekkoatletyka, 80 m ppł – 1 m. w III przedb. (6 zaw.) z wynikiem 10.6, 4 m. w II półfin. (8 zaw.) z wynikiem 10.7 i 6 m. w finale (8 zaw.) z wynikiem 10.7 (zw. K. Balzer ORO/NRD – 10.5).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 298; Pawlak, Olimpijczycy, s. 201; Kurzyński, Indeks LA 1945-1956 (oprac. niepubl.) Łojewski, Mecze kobiet, s. 16; MP kobiet 1945-2002 (oprac. PZLA niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 9-11, 172, 201, 232, 251; Gruda , 4×100 m. dla Polski, s. 11, 259; zur Megede, Die Geschichte der olympischen Leichtathletik, s. 106, 111, 228 , 300, 301; Mistrovstvi Evropy 1934-1974, s. 17, 20; MES, t. 2, s. 252-253; AAWF Warszawa, D-610 / S.
