PIGUŁA TADEUSZ ANDRZEJ
|
ps. „Teddy”, trener, szablista Zagłębia Konin, olimpijczyk z Moskwy (1980) i Seulu (1988), czołowy szkoleniowiec, sędzia międzynarodowy.
Urodzony 10 sierpnia 1952 w Koninie, syn Józefa i Danieli, absolwent Technikum (automatyk-elektronik) i katowickiej AWF (1988), szablista (176 cm, 74 kg) Zagłębia Konin 1970-1993 (wychowanek trenera Zenona Ryszewskiego). Czołowy szablista świata lat osiemdziesiątych (stracił szansę startu olimpijskiego w 1984, kiedy znajdował się w najwyższej formie). Medalista mistrzostw Polski: złoty (1981, 1984, 1985), srebrny (1980) i brązowy (1978, 1983, 1988, 1990) w konkurencji indywidualnej oraz: złoty (1983), srebrny (1982, 1984) i brązowy (1986, 1987) w drużynie. Największe sukcesy międzynarodowe w konkurencji indywidualnej: złoty medal mistrzostw Europy w austriackim Mödling (1982), zwycięstwo w turnieju o Puchar Świata im. Otto Fińskiego w Warszawie (1982) i 5 m. w turnieju o mistrzostwo świata w Rzymie (1982). Wszystkie pozostałe sukcesy odniósł w turniejach drużynowych. Zdyscyplinowany, stanowczy, a nawet rygorystyczny i wymagający w stosunku do siebie potrafił wszystkie te cechy wyegzekwować od swych kolegów. Lubili go i słuchali, stąd był wieloletnim kapitanem drużyny narodowej z którą biało-czerwoni wywalczyli: wicemistrzostwo świata w Sofii (1986), brązowe medale mistrzostw świata w Melbourne (1979) i Clermont Ferrand (1981) oraz miejsca w finałach mistrzostw świata – w Budapeszcie (1975) – 5 m., w Buenos Aires (1977) – 5, w Hamburgu (1978) – 5, w Rzymie (1982) – 4 i w Wiedniu (1983) – 5. Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m.in. złotym i srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Złotym Krzyżem Zasługi. Po zakończeniu kariery sportowej fechtmistrz w Zagłębiu (obecnie KKSz Unikon) od 1997 trener kadry narodowej szablistów. Członek zarządu PZS, wybitny sędzia międzynarodowy (wielki debiut podczas IO w Atlancie). Żonaty (instruktor sportu), ma syna Tomasza (wicemistrz świata juniorów w szabli 1995) i córkę Katarzynę. Mieszka w Koninie.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 300; Pawlak, Olimpijczycy, s. 204; MES, t. 2, s. 258; Borzęcki, Białą bronią, s. 7, 12, 107 i dalsze; Łuczak, Szermierka w Polsce, s. 12, 68, 80 i dalsze; Biuletyn PZ Szerm. Nr 1/97.
*1980 Moskwa: szabla druż. – w grupie elim. (3 druż.) po zwycięstwach nad NRD 9:7 (Piguła 3 zw.) i Bułgarią 9:7 (1 zw.) Polacy zajęli 1 m. w grupie, w ćwierćfin. pokonali Rumunię 9:7 (4 zw.); w półfin. przegrali z Włochami 5:10 (3 zw.); w meczu o 3-4 m. ulegli Węgrom 6:9 (2 zw.), zajmując 4 m. w turnieju (zw. ZSRR). Partnerami w drużynie byli: J. Bierkowski, L. Jabłonowski, A. Kostrzewa i M. Sypniewski.
*1988 Seul: szabla ind. – 4 m. w pierwszej elim. grupowej z 2 zw., 4 m. w drugiej elim. grupowej (5 zaw.) z 1 zw., 4 m. w trzeciej elim. grupowej (6 zaw.) z 3 zw.; w pierwszej rundzie walk bezpośrednich przegrał 5:10 z G. Nebaldem (Węgry), w pierwszej rundzie rep. pokonał 10:9 M. Marina (Włochy), w drugiej uległ 6:10 J. Olechowi (Polska), odp. z konk.; szabla druż. – w grupie elim. (4 druż.) Polacy wygrali z Kanadą 9:3 i ChRL 9:1 oraz przegrali z ZSRR 7:9, zajmując 2 m. w grupie; w ćwierćfin. ulegli Węgrom 8:8 – trafieniami (1 zw.), w meczu o 5-6 m. pokonali RFN 9:4 (2 zw.), zajmując 5 m. w turnieju (zw. Węgry). Partnerami w drużynie byli: M. Gniewkowski, A. Kostrzewa, R. Kościelniakowski i J. Olech.
| « powrót do listy |
