SIEJKOWSKI MARIAN (1940-1990)
ps. „Kaszana”, nauczyciel wf, trener, „mocny człowiek” polskiego wioślarstwa, medalista mistrzostw Europy (1964), finalista mistrzostw świata (1962, 1970), olimpijczyk (finalista) z Tokio (1964) i Monachium (1972).
Urodzony 29 sierpnia 1940 w Poznaniu, syn Jana (stolarz) i Władysławy Schumann, absolwent Technikum Mechanicznego we Wrocławiu (1967) i tamtejszej WSWF (1971), gdzie otrzymał tytuł magistra wf. Wioślarz (196 cm, 96 kg), reprezentant wrocławskiego AZS (od 1955), wychowanek trenerów: Zbigniewa Schwarzera i Kazimierza Naskręckiego (z którym również startował). Potężny, świetnie zbudowany, uchodził za „mocnego człowieka” naszego wioślarstwa. Dwukrotny finalista olimpijski (1964, 1972) przez wiele lat utrzymywał się w światowej czołówce. Brązowy medalista ME 1964 Amsterdam /dwójki ze sternikiem/ wraz z Kazimierzem Naskręckim i st. Stanisławem Kozerą. Uczestnik i finalista MŚ 1962 Lucerna: 4 m. (dwójki bez sternika, z K. Naskręckim), 6 m. (dwójki ze sternikiem, z K. Naskręckim i st. P. Majchrzakiem), 1966 Bled: 9 m. (czwórki ze sternikiem, partnerzy: M. Leszczyński, R. Lubicki, M. Szypuła, st. J. Pawłowski), 1970 St. Catharines: 6 m. (ósemki, partnerzy: M. Drażdżewski, J. Kodzis, K. Marek, J. Młodzikowski, J. Mazgajski, P. Miłosiński, J. Ulczyński, st. R. Kubiak). Także uczestnik ME 1963 Kopenhaga: 10 m. (dwójki bez sternika, z M. Szypułą), 1965 Duisburg: 8 m. (dwójki ze sternikiem, z K. Naskręckim i sternikiem R. Wejderem). Mistrz Sportu, odznaczony m. in. brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Jego syn Maciej (reprezentant Polski) jest wioślarskim rekordzistą świata w zawodach na ergometrze. Żonaty. Po zakończeniu kariery sportowej zaczął osiągać wybitne wyniki w pracy szkoleniowej. Był m. in. głównym trenerem reprezentacji Niemiec. Zginął w wypadku drogowym na autostradzie koło Poznania 31 października 1990.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 318 /tu błędna data śmierci: 26.10.1990/; Pawlak, Olimpijczycy, s. 226/ błąd jw/; Kobendza, 80 lat PZTW, s. 66, 67, 81, 83, 91, 92; Schwarzer, Dolnośląscy, s. 43, 56; Księga sportu, s. 441; 100 lat sportu, s. 274; Porada, Igrzyska, s. 866, 892; USC Poznań, pismo z 30.04.2002; AAWF Wrocław, sygn. 3125 (S).
*1964 Tokio: dwójki ze sternikiem – 1 m. w przedb. (5 osad) z czasem 7:55.79, 6 m. w finale (6 osad) z czasem 8:40.00 (zw. USA – 8:21.33). Partnerami w osadzie byli: K. Naskręcki i st. S. Kozera.
*1972 Monachium: ósemki – 4 m. w przedb. (5 osad) z czasem 6:26.95, 3 m. w rep. (6 osad) z czasem 6:16.23, 3 m. w półfin. (6 osad) czasem 6:31.10, 6 m. w finale (6 osad) z czasem 6:29.35 (zw. N. Zelandia – 6:08.94). Partnerami w osadzie byli: M. Drażdżewski, R. Giło, S. Maciejowski, K. Marek, J. Młodzikowski, G. Stellak, J. Ulczyński i st. R. Kubiak.
| « powrót do listy |
