ps. „Mania”, nauczycielka, lekkoatletka i siatkarka, kapitan polskiej drużyny, która wywalczyła w Tokio (1964) brązowy medal.
Urodzona 7 grudnia 1935 w Biłgoraju, woj. lubelskie, absolwentka Liceum Pedagogicznego we Wrocławiu (wieloletnia wychowawczyni w policyjnej Izbie Dziecka). Przygodę ze sportem rozpoczęła od lekkoatletyki. Kulomiotka (168 cm, 64 kg) Włókniarza Zielona Góra (1952-1953) i OWKS Wrocław (1955-1956) zmuszona została do przerwania uprawiania tej konkurencji (kula upadła jej na nogę, złamanie, komplikacje). Wybitnie uzdolniona ruchowo zaczęła z powodzeniem grać w siatkówkę będąc zawodniczką wrocławskich klubów: Kolejarza (1957) i Gwardii (1958-1968). Piękna dziewczyna (czarnowłosa i niebieskooka) szybko awansowała do kadry narodowej torując drogę (wraz z koleżankami) polskim siatkarkom do pierwszego występu olimpijskiego.
2-krotna brązowa medalistka MP z drużyną wrocławskiej Gwardii (1958, 1960) była 118-krotną reprezentantką Polski (1957-1964). Brązowa medalistka MŚ z Moskwy (1962) i członkini czwartej drużyny z Rio de Janeiro (1960) oraz 2-krotna medalistka ME: brązowa z Pragi (1958) i srebrna z Konstancy (1963). Startowała także w lekkoatletyce: 1-krotna reprezentantka Polski, mistrzyni kraju w 3-boju (1952), wicemistrzyni w pchnięciu kulą (1952) z rekordem życiowym w tej specjalności 13.39 (24 maja 1958 Wrocław). Zasłużona Mistrzyni Sportu odznaczona m. in. brązowym i dwukrotnie srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Złotym Krzyżem Zasługi. Najlepsza brydżystka wśród siatkarek.
Zmarła we Wrocławiu 30 marca 1997 r.
*1964 Tokio: kapitan drużyny siatkówki, która po zwycięstwach nad USA 3:0, Koreą Płd. 3:0, Rumunią 3:0 oraz porażkach z ZSRR 0:3 i Japonią 1:3 zajęła w turnieju 3. msc zdobywając brązowy medal (zw. Japonia). Skład drużyny zob. – Abisiak Rutkowska Dobrowolska Jadwiga.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 347 (tu brak adnotacji o śmierci); Pawlak, Olimpijczycy, s. 260 (tu także brak daty śmierci); Schwarzer, Dolnośląscy olimpijczycy, s. 43, 57; Iskier przewodnik, s. 612; Duński, Od Paryża, s. 934-935; Mecner, 80 lat siatkówki, s. 175 i dalsze; MES, t. 2, s. 529.
