inżynier mechanik, przedsiębiorca, wioślarz Czarnych Szczecin, 9-krotny mistrz Polski, srebrny medalista mistrzostw świata w dwójce ze sternikiem i brązowy medalista IO w Moskwie (1980) w osadzie czwórki ze sternikiem.
Urodzony 27 października 1951 w Szczecinie, syn Henryka i Marii Choina, absolwent miejscowego Technikum Budowy Okrętów (1970) i Wydziału Budowy Maszyn i Okrętów Politechniki Szczecińskiej (1977), gdzie otrzymał tytuł magistra inżyniera mechanika. Wioślarz (197 cm, 96 kg), reprezentant SKS Czarni Szczecin (od 1967), wychowanek trenerów: Ryszarda Kobendzy i Ryszarda Kędzierskiego. Będąc uczniem szkoły średniej, pierwsze kroki sportowe „stawiał” na kajaku (z inicjatywy Ryszarda Kobendzy, obecnego kronikarza polskiego wioślarstwa, wówczas trenera) po czym (po chorobie) przesiadł się do łodzi wioślarskiej. Cała jego kariera to długa, niezwykle ciężka i ambitna walka o wynik sportowy i tytuł inżyniera.
Zwycięsko połączył te dwie wielkie pasje swojego życia. Kiedy po kilku latach ciężkiej pracy, wywalczył ze swym stałym partnerem i przyjacielem (dwójka ze sternikiem) Grzegorzem Stellakiem (st. R. Kubiak) tytuł wicemistrza świata (Nottingham 1975) wszystko wskazywało na to, że droga do olimpijskiego medalu stoi przed nim otworem. Niestety (jesień 1975), jego niezastąpiony partner zachorował na żółtaczkę. Nie opuścił go jednak, nie przesiadł się do innej osady, jak sugerowali trenerzy. Czekał na przyjaciela, dopingował do pokonania choroby i wierzył, że w Montrealu znów będą w medalowej elicie. Ale tak się nie stało. Wprawdzie na olimpijskim torze początek był nienajgorszy, ale kiedy w finale płynęli po medal, żółtaczka znów dała znać o sobie i polska dwójka traciła dystans do rywali, z którymi przed rokiem łatwo dawała sobie radę.
Wielka szansa skończyła się szóstym miejscem i trzeba było jej szukać po czterech latach w Moskwie (1980), także ze Stellakiem, ale już w innej osadzie. Tym razem, kolejne lata pracy, zakończyły się sukcesem: brązowym medalem olimpijskim, zdobytym przez nasze wioślarstwo po 20 latach od pamiętnego, drugiego wyczynu olimpijskiego Teodora Kocerki w Rzymie (1960). 9-krotny mistrz Polski w dwójce (1975, 1976, 1981) i czwórce ze sternikiem (1977, 1979, 1980) oraz w czwórce bez sternika (1970, 1973, 1974), był też (poza startem w Nottingham 1975),finalistą MŚ 1977 Amsterdam: 6. msc (dwójka ze sternikiem, partnerzy: G. Stellak, st. R. Kubiak), 1979 Bled: 9. msc (czwórka ze sternikiem, partnerzy: G. Stellak, H. Trzciński, M. Trzciński, st. I. Omięcki), 1981 Monachium: 8. msc (czwórki ze sternikiem, partnerzy: G. Nowak, A. Tomasiak, G. Stellak, st. R. Kubiak), 1983 Duisburg: 9. msc (dwójki ze sternikiem, partnerzy: D. Stadnik, st. I. Omięcki).
Ze Stellakiem też wygrał międzynarodowe mistrzostwa Niemiec i Francji (1975). W plebiscycie na najlepszego wioślarza w 80-leciu PZTW zajął 7-9. msc. Działacz sportowy. Od 1993 pełni funkcję prezesa Szczecińskiego Klubu Olimpijczyka. Od października 1992 do grudnia 1996 był wiceprezesem PZTW i odtąd do 2021 roku pełnił funkcję prezesa zarządu Związku. Podczas igrzysk olimpijskich w Sydney był zastępcą szefa polskiej misji. Jest wiceprezesem PKOl. Za swe osiągnięcia sportowe został odznaczony m. in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (1975, 1980) i Krzyżem Kawalerskim OOP (1999).
*1976 Montreal: wioślarstwo, dwójki ze sternikiem – 4. w przedb. (5 osad) z czasem 7:43.45, 1. msc w rep. (4 osady) z czasem 7:23.17, 3. msc w półfin. (6 osad) z czasem 7:09.33, 6. msc w finale (6 osad) z czasem 8:23.02 (zw. NRD – 7:58.99). Partnerami w osadzie byli: G. Stellak i st. R. Kubiak.
*1980 Moskwa: wioślarstwo, czwórki ze sternikiem – 2. w przedb. (6 osad) z czasem 6:47.61, 1. msc w rep. (5 osad) z czasem 6:32.28, 3. msc w finale (6 osad) z czasem 6:22.52, zdobywając brązowy medal (zw. NRD – 6:14.51). Partnerami w osadzie byli: G. Nowak, G. Stellak, A. Tomasiak i st. R. Kubiak; ósemki – 3. msc w przedb. (5 osad) z czasem 6:00.43, 3. msc w rep. (3 osady) z czasem 5:47.35; osada polska nie wystąpiła w finale B o miejsca 7-9, odp. z konk. Partnerami w osadzie byli: W. Beszterda, P. Borkowski, M. Kowalewski, W. Kujda, G. Nowak, G. Stellak, A. Tomasiak i st. R. Kubiak.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 329; Pawlak, Olimpijczycy, s. 239; Kobendza, 80 lat PZTW, s. 83, 84, 93, 95, 97, 194, 219-220; MES, t. 2, s. 461; 100 lat sportu, s. 274; Porada, Igrzyska, s. 905, 1005; Duński, Od Paryża, s. 844-845; Kronika Sportu 2000, s. 220; Wywiad środowiskowy (ankieta wypełniona przez zawodnika).
