ps. „Niebieski”, „Stefan”, urzędnik, hokeista, wychowanek Boruty Zgierz, jeden z najlepszych środkowych napastników w historii polskiego hokeja, olimpijczyk z Innsbrucku (1964).
Urodzony 14 marca 1941 w Piątku, syn Kazimierza i Agnieszki, absolwent Technikum Ekonomicznego. Hokeista (167 cm, 74 kg), środkowy napastnik, wychowanek Boruty Zgierz (1956-1961), zawodnik Gryfa Toruń (1961-1962), Pomorzanina Toruń (1962-1969), ŁKS Łódź (1969-1976) i austriackiego EHC Lustenau (1977-1980).
Wszechstronnie wyszkolony, nieustępliwy w walce, twardy, umiejący „czytać grę” i natychmiast wyciągnąć z tego wnioski. Uchodził za jednego z najlepszych środkowych napastników w historii naszego hokeja. Gdyby był jeszcze trochę szybszy, uznano by go niewątpliwie za hokeistę all round. Ale i tak prezentował widowiskowy, błyskotliwy hokej, mając wielu zwolenników.
2-krotny król strzelców ligowych (1966, 1969) rozegrał w sumie w ekstraklasie 386 meczów zdobywając 298 goli. 103-krotny reprezentant Polski (1964-1976), strzelec 34 bramek. Olimpijczyk (1964) i uczestnik 7 turniejów o MŚ: 1965 Finlandia – 9. (gr. B-1), 1966 Ljubljana – 8., 1967 Wiedeń – 9. (gr. B-1), 1969 Ljubljana – 8. (gr. B-2), 1970 Sztokholm – 6., 1971 Berno, Lyss – 8. (gr. B-2), 1976 Katowice – 7. Wice król strzelców turnieju o MŚ gr. (1971). W reprezentacyjnym ataku partner, najpierw A. Żurawskiego i T. Kilanowicza, a potem T. Kacika i W. Ziętary. Po zakończeniu kariery sportowej w kraju, grał kilka lat w Austrii. Zasłużony Mistrz Sportu.
*1964 Innsbruck: członek drużyny hokejowej, która po przegraniu meczu elim. z RFN 1:2, pokonała następnie Rumunię 6:1, Norwegię 4:2, Węgry 6:2, Włochy 7:0, Jugosławię 9:3 i Austrię 5:1 oraz przegrała z Japonią 3:4 zajmując 1. miejsce w grupie B i ostatecznie w turnieju 9. miejsce (zw. ZSRR). Skład drużyny zob. – Fonfara Andrzej.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 332; Pawlak, Olimpijczycy, s. 242; Bogusz, Łódzcy olimpijczycy, s. 184; Porada, Igrzyska, s. 857; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 201, 285, 289-290; USC Piątek, pismo z 24.04.2003; USC Toruń, AM, nr 611/1966; Wywiad środowiskowy.
